Hinduísmo

L hinduísmo ye ua tradiçon religiosa que se oureginou ne l subcuntinente andiano. L hinduísmo ye muita beç chamado de Sanātana Dharma (सनातन धर्म) por sous praticantes, ua frase an sánscrito que senefica "la eiterna dharma (lei)"

Brama, ua de las percipales debindades de l hinduísmo.

Nun sentido más abrangente, l hinduísmo abrange l bramanismo, la crença na "Alma Ounibersal", Bráman; nun sentido más specífico, la palabra refire-se al mundo cultural i religioso, ourdenado por castas, de la Índia pós-budista. Antre las sues raízes stá la religion bédica de la Eidade de l Fierro na Índia.

L hinduísmo ye citado frequentemente cumo la "más antiga tradiçon religiosa" dentre ls percipales grupos religiosos de l mundo, ó cumo la "más antiga de las percipales tradiçones eisistentes". Ye formado por defrentes tradiçones i cumpuosto por dibersos tipos, i nun ten un fundador. Estes tipos, sub-tradiçones i chamamientos, quando somadas, fázen de l hinduísmo la terceira maior religion, apuis de l crestianismo i de l eislamismo, cun cerca de un bilhon de fiéles, de ls quales cerca de 905 milhones bíben na Índia i ne l Nepal. Outros países cun populaçones seneficatibas de hinduístas son Bangladesh, Sri Lanka, Paquistan, Malásia, Singapura, ilhas Maurício, Fiji, Suriname, Guiana, Trinidad i Tobago, Reino Ounido, Canadá i Stados Ounidos.

L basto cuorpo de scrituras de l hinduísmo debide-se an shruti ("rebelado") i smriti ("lembrado"). Estas scrituras çcúten la teologie, filosofie i la mitologie hinduísta, i dan anformaçones subre la prática de l dharma (bida religiosa). Antre estes testos ls Bedas i ls Upanixades ténen la primazie na outoridade, amportáncia i antiguidade. Outras scrituras amportantes son ls Tantras, ls Ágamas, setários, i ls Puranas (AFA: [Purāṇlas]), para alhá de l épicos Maabárata (AFA: [Mahābhārata]) i Ramáiana (AFA: [Rānāyaṇla]). L Bagabadguitá (AFA: [Bhagabad Gītā]), un tratado de l Maabárata, narrado pul dius Críxena (Krishna), questuma ser definido cumo un sumário de ls ansinamientos sprituales de ls Bedas.

Ls hindus acradítan nun sprito supremo cósmico, que ye adorado de muitas formas, repersentado por debindades andebiduales. L hinduísmo ye centrado subre ua bariadade de práticas que son bistos cumo meios de ajudar l andebíduo a spurmentar la debindade que stá an todas las partes, i rializar la berdadeira natureza de sou Ser.

La teologie hinduísta fundamenta-se ne l culto als abatares' ' (manifestaçones corporales) de la debindade suprema, Bráman. Particular çtaque ye dado a la Trimurti - ua trindade custituída por Brama (Brahma), Xiba (Shiba) i Bixnu (Bishnu). Tradecionalmente l culto direto als nembros de la Trimurti ye relatibamente raro - an beç desso, questúman-se cultuar abatares más specíficos i más próssimos de la rialidade cultural i psicológica de ls praticantes, cumo por eisemplo Críxena (Krishna), abatar de Bixnu i personaige central de l Bagabadguitá.

Templo hinduísta an Mysore, Índia.

{{portal|Portal=Portal Religion} }

Eitimologie

Hindū ye l nome an persa de l riu Ando, ancuntrado pula purmeira beç na palabra Hindu (həndu) de l persa antigo, correspondente al sánscrito bédico Sindhu. L Rigbeda chama a tierra de ls ando-arianos cumo Sata Sindhu (a tierra de l siete rius ne l noroeste de la Ásia Meridional, un deilhes l Ando), que corresponde al Hata Həndu ne l Abesta (Bendidad or Bidebdad, 1.18), scritura sagrada de l zoroastrianismo. L termo fui outelizado para chamar aqueilhes que bibian ne l subcuntinente andiano, ó para para alhá de l "Sindhu".

L termo persa (persa médio Hindūk, persa moderno Hindū) antrou na Índia pul Sultanato de Délhi i aparece ne ls testos de l sul de la Índia, bien cumo de la Caxemira, a partir de 1323 d.C., i a cobrar dende ye cada beç más outelizado, specialmente durante l Raj británico. Zde l fin de l seclo XVIII la palabra passou a ser ousada ne l Oucidente cumo un termo que abrange la maiorie de las tradiçones religiosas, spirituales i culturais de l subcuntinente, cula eiceçon de l sikhismo, budismo i jainismo, religiones çtintas.

Debisones

L hinduísmo cuntemporáneo puode ser subdibedido an dibersas corrientes percipales. De ls seis darshanas' ' ó Debisones stóricas oureginales, solo dues scuolas, la bedanta i la ioga, subrebíben. Las percipales Debisones de l hinduísmo hoije an die son l bixnuísmo, l xibaísmo, l smartismo i shaktismo. La eimensa maiorie de ls hindus atuales puoden ser catadorizados nun destes quatro grupos, anque inda eisistan outros, cujas chamamientos i filiaçones barian muito.

Alguns studiosos debíden las corrientes de l hinduísmo moderno an sous "tipos":

• Hinduísmo popular, baseado nas tradiçones locales i ne ls cultos de las debindades tutelares, praticado an nible más localizado;
• Hinduísmo dármico ó "moral diária", baseado na noçon de carma, na astrologie, nas normas de sociadade cumo l sistema de castas, ls questumes de casamientos.
• Hinduísmo bedanta, specialmente l Adbaita (smartismo), baseado ne ls Upanixades i ne ls Puranas;
• Bhakti, ó "debocionalismo", specialmente l bixnuísmo;
• Hinduísmo bramánico bédico, tal cumo ye praticado puls brámanes tradicionalistas, specialmente ls shrautins;
• Hinduísmo iogue, baseado specialmente ne ls Yoga Sutras de Patandjáli.

Crenças

Temple carbing at Hoysaleswara temple repersenting the Trimurti: Brahma, Shiba and Bishnu.

L hinduísmo ye ua corriente religiosa que eiboluiu ourganicamente atrabeç dun grande território marcado por ua dibersidade étnica i cultural seneficatiba. Esta corriente eiboluiu tanto atrabeç de la einobaçon anterior quanto pula assimilaçon de tradiçones ó cultos sternos al própio hinduísmo. L resultado fui ua bariadade enorme de tradiçones religiosas, que bai de cultos pequeinhos i pouco sofisticados ls percipales mobimientos de la religion, que cuntan cun milhones de aderentes spalhados por to l subcuntinente andiano i outras regiones de l mundo. La eidantificaçon de l hinduísmo cumo ua religion andependiente, apartada de l budismo i de l jainismo, depende muitas bezes de la afirmaçon de l própios fiéles de que eilha l ye.

Temas proeminentes nas (mas nó restringidos a las) crenças hinduístas ancluen l darma (dharma, ética hindu), samsara (samsāra, l cuntínuo ciclo de l nacimiento, muorte i renacimiento), carma (karma, açon i cunsequente reaçon), mocsa (moksha, libartaçon de l samsara), i las dibersas iogas (caminos ó práticas).

L hinduísmo repousa subre l fundamiento spritual de l Bedas, cunjunto de scritos religiosos, sendo por esso mesmo coincido cumo l Dharma Beda, para alhá de ls scritos meditatibos destes, ls Upanixades, i ls ansinamientos de dibersos gurus que bibírun al largo de ls tiempos.

L Camino eiterno

Mandala de Bixnu, dibindade de l hinduísmo.

"L camino eiterno" (an sánscrito सनातन धर्म, Sanātana Dharma), ó la "Filosofie perene/Harmonia/Fé", ye l nome que ten sido ousado para repersentar l Hinduísmo zde la antiguidade. D'acordo culs Hindus, trasmite la eideia de que ciertos percípios sprituales son antrínsecamente berdadeiros i eiternos, trancendendo las açones houmanas, repersentando ua ciéncia pura de la cuncéncia. Mas essa cuncéncia nun ye solo aqueilha de l cuorpo, de la miente ó de l anteleto, mas la dun stado de sprito supramental que eisiste drento i para alhá de nuossa eisisténcia, l eimaculado Ser de todo. La religion de ls Hindus ye la busca einata pul debino drento de l Ser, la busca por ancuntrar la Berdade que nunca fui perdida de fato. Berdade buscada cun fé que poderá tornar-se recunfortante luminosidade andependiente de la raça ó de l credo professado. Na berdade, toda forma de eisisténcia, de ls begetales i animales até l home, son sujeitos i oubjetos de l eiterno Dharma. Essa fé einata, anton, ye tamien coincida por Arya/Dharma Nobre, Beda/Dharma de l Coincimiento, Yoga/Dharma de la Ounion, i Dharma Hindu ó solo Dharma.

L que puode ser cumprendido cumo ua crença quemun a todos ls hindus son l Dharma, la reancarnaçon, l karma, i la moksha (liberaçon) de cada alma atrabeç de bariadas açones de cunho moral i de la meditaçon yoga. Antre ls percípios fundamentales ancluen-se inda l ahimsa' ' (nó-bioléncia), cula primazie de l Guru, la palabra debina Aun i l poder de l mantra, amor a la berdade an muitas manifestaçones cumo Dius i Deusas, i la cumprenson de que la chama debina eissencial (Atman/Brahman) stá persente an cada ser houmano i an todas las criaturas bibintes, que puoden chegar por dibersas sendas a la Berdade Una.

Ioga

Un de ls puntos de bista (darshanas) de l hinduísmo ye la ioga (yoga), que senefica "ounion", ne l sentido de "antegraçon". Trata-se dua filosofie prática surgida hai más de 5.000 anhos,^{[sin fuontes]} i ls Upanixades son l más antigo registro scrito desta cultura.

Ne l seclo III a.C. la ioga fui classeficado por Patandjali, an sue célebre obra Yoga Sutra.

Ls quatro oubjetibos na bida de l hindu

Outro aspeto de l Dharma Hindu que ye ua prática quemun de todos ls Hindus ye l purushartha, ó "quatro oubjetibos de la bida". Eilhes son kama, artha, dharma i moksha. Ye dezido que todos ls homes síguen l kama' ' (prazer, físico ó emocional) i artha (poder, fama i riqueza), mas debrebe, cun maturidade, eilhes daprénden a cuntrolar estes deseios, cul dharma, ó la harmonie moral presente an to la natureza. L oubjetibo maior ye anfenito, cujo resultado ye la absoluta felcidade, moksha, ó liberaçon (tamien coincida cumo Mukti, Samadhi, Nirbana, etc.) de l Samsara, l ciclo de la bida, muorte, i de la eisisténcia dual.

Ls quatro stágios de la bida houmana

La bida houmana tamien ye bista cumo quatro Ashramas ("fases" ó “stágios"). Eilhes son Brahmacharya, Grihasthya, Banaprastha i Sanyasa. L purmeiro quarto de la bida, brahmacharya (literalmente "pastar an Brahma") ye passado an celibato, sobriedade i pura cuntemplaçon de ls segredos de la bida sob ls cuidados dun Guru, solideficando l cuorpo i la mente para las respunsablidades de la bida. Grihastya ye l stágio de l xefe de família, alternatibamente coincido cumo Samsara, ne l qual l andebíduo se casa para sastifazer kama i artha na bida cunjugal i an ua carreira porfissional. Banaprastha ye l gradual zapego de l mundo material, ostensibamente antregando sous deberes als filhos i filhas, i passando más tiempo an cuntemplaçon de la berdade, i an peregrinaçones santas. Por fin, ne l Sanyasa, l andebíduo bai para recluson, giralmente an ua floresta, para ancuntrar Dius atrabeç de la meditaçon Yogica i an paç lhibartar-se de sou cuorpo para ua próssima bida.

On (ó Aum) ye l más amportante simblo religioso de l hinduísmo, i quier dezir l Sprito Cósmico.

Ouriges, nomenclatura i sociadade

Ouriges stóricas i aspetos sociales

Pouco ye coincido subre la ourige de l hinduísmo, yá que sue eisisténcia antecede ls registros stóricos. Ye dezido que l Hinduísmo deriba de las crenças de l arianos, que residian ne ls cuntinentes sub-andianos, ('nobres' seguidores de l Bedas), drabidianos, i harapanos. Alguns dízen que l hinduísmo naciu cul budismo i l jainismo, mas Heinrich Zimmer i outros andólogos afirman que l jainismo ye mui anterior al hinduísmo, i que l budismo deriba deste i de l Sankhya que an cunsequéncia afetórun l zambolbimiento de sue religion mai. Dibersas son las eideias subre las ouriges de ls Bedas i la cumprenson se ls arianos éran ó nun natibos ó strangeiros na Índia. La eisisténcia de l Hinduísmo data de 4000 a 6000 mil anhos a.C..

Ye perciso dezir que hai, atualmente, dúbedas antre ls studiosos subre tener ó nó habido ua ambason ariana na Índia. Pregunta-se subre a miscigenaçon lenta, an lugar de ambason biolenta, culs drabidianos i outros pobos de ourige outótone i mesmo mediterránea, eisistentes na region antes de la chegada de l pastores-guerreiros benidos de la Ouropa. Esto pon an queston tamien la ourige de l hinduísmo. Cumo reforço a esta heipótese, la análeze de l Rig Bedas más antigos (cerca de 1500 a.C.) mostra ua série de fórmulas mágicas de propiadade de famílias ne l poder, sin qualquiera andicaçon de las práticas de yoga que acumpánhan la filosofie Sankhya, i que son decumentadas an selos de cerca de 2500 a.C..

Storicamente, la palabra hindu antecende l hinduísmo cumo religion; l termo ye de ourige persa i purmeiramente referie-se al pobo que bibie ne l outro lado (de l punto de bista persa) de l Sindhu ó riu Ando. Fui outelizado para spressar nun solo la etnicidade mas la religion bédica zde l seclo XV i XVI, por personalidades cumo Guru Nanak (fundador de l sikhismo). Durante l Ampério Británico, la outelizaçon de la palabra tornou-se quemun, i eibentualmente, la religion de ls hindus bédicos fui chamada "hinduísmo". Na berdade, fui solo ua nuoba bestimienta para ua cultura que benie prosperando zde la más remota antiguidade.

Çtribuiçon geográfica atual

La Índia, la eilhas Maurício, i l Nepal assi cumo a ilha andonésia de Bali ténen cumo religion predominante l hinduísmo; amportantes minories hindus eisisten an Bangladesh (11 milhones), Myanmar (7,1 milhones), Sri Lanka (2.5 milhones), Stados Ounidos (2,5 milhones), Paquiston (4,3 milhones), África de l Sul (1,2 milhones), Reino Ounido (1,5 milhon), Malásia (1,1 milhon), Canadá (1 milhon), Ilhas Fiji (500 mil), Trinidade i Tobago (500 mil), Guiana (400 mil), Houlanda (400 mil), Cingapura (300 mil) i Suriname (200 mil).

Filosofie hindu: las seis scuolas bédicas de pensamiento

Las seis scuolas filosóficas ortodoixas hindu (Astika, que aceitan la outoridade de l Bedas) son Nyaya, Baisheshika, Sankhya, Yoga' ', Purba Mimamsa - tamien chamadas Mimamsa -, Uttara Mimamsa i Bedanta. Las scuolas nó-bédicas son chamadas Nastika, ó heiterodoixas, i refíren- se al budismo, jainismo i Lokayata. Las scuolas que cuntínan la anfluénciar l hinduísmo hoije son Purba Mimamsa, Yoga, i Bedanta.

Purba Mimamsa

L percipal oubjetibo de l Purba ("cedo") ó de la scuola Mimamsa era stablecer la outoridade de l Bedas. Cunsequentemente la baliosa cuntribuiçon desta scuola al Hinduísmo fui la formulaçon de las regras de la anterpretaçon Bédica. Ls sous aderentes acraditában que la rebelaçon deberie ser probada atrabeç de la rezon, i nun aceita cumo un dogma ciego. Este método ampírico i eiminentemente sensible de aplicaçon religiosa ye la chabe para Sanatana Dharma i fui specialmente zambolbido por racionalistas cumo Sankaracharya i Swami Bibekananda. Para aperfundar-se más neste tema bei Purba Mimamsa.

Yoga

Ber artigo percipal: Ioga

L sistema de la Yoga' ' (ioga, an mirandés) ye giralmente cunsidrado cumo tenendo aparecido a partir de la filosofie Sankhya. Antretanto la yoga referida eiqui, ye specialmente la Raja Yoga (ó ounion atrabeç de la meditaçon). I ye baseada nun testo (que eiserceu grande anfluéncia) de Patandjali chamado Yoga Sutras, i ye eissencialmente ua cumpilaçon i sistematizaçon de la filosofie de la Yoga meditacional. Ls Upanixades i l Bagabadguitá tamien son testos ançpensables al studo de la ioga.

La filosofie Sankhya ye anterior al bramanismo, filosofie que dou ourige al hinduísmo, cumo coloca l andólogo Heinrich Zimmer an sou clássico Filosofies de la Índia. Patandjali, monge de l sul de la Índia, adonde até hoije la tradiçon tamil preserba eilemientos de las filosofies pré-bédicas, tenie formaçon ne l sistema Sankhya-yoga, andissociable. L Sankhya fui cumpilado bien antes de Patandjali (que bibiu ne l seclo II a.C., por Kapila, que bibiu pouco tiempo antes de Buda. Ua defrença amportante antre l Sankhya i l bramanismo ye que l purmeiro ye dualista, i l segundo monista, mas ambos bénen l sprito, ó Dius, cumo eimanente i tracendente al mesmo tiempo.

La defrença más seneficante de l Sankhya ye que la scuola de yoga nun solamente ancorpora l cunceito de l Ishbara (ó "Dius pessonal") nua bison de l mundo metafísica mas tamien sustenta Ishbara cumo un eideal subre l qual meditar. La rezon ye que Ishbara ye l único aspeto de purusha (de l anfenito Terreno Dibino) que nun fui mesclado cun prakrti (fuorças criatibas temporárias). Tamien outeliza las treminologies Brahman/Atman i cunceitos perfundos de l Upanixades, adotando ua bison bedántica monista. La rializaçon de l oubjetibo de la ioga ye coincido cumo moksha ó samadhi. I cumo ne ls Upanixades, busca, l çpertar ó la cumprenson de Atman cumo sendo nada más que l anfenito brámane, atrabeç de la (mente) ética, (cuorpo) físico meditaçon (alma) l único albo de sues práticas ye la "berdade suprema".

Uttara Mimamsa: Las Trés Scuolas de Bedanta

La Scuola Uttara ("tarde") Mimamsa ye talbeç la piedra angular de ls mobimentos de l hinduísmo, i cierta mente fui respunsable por ua nuoba óndia de ambestigaçon filosófica i meditatiba, renobaçon de la fé, i reformas culturales. Purmeiramente associada culs Upanixades i sous comentairos por Badarayana, i Bedanta Sutra, l pensamiento bedanta debediu-se an trés grupos, ampeçados pul pensamiento i scrita de Sankaracharya. La maiorie de la atual filosofie hindu, stá relacionada la mudanças que fúrun anfluenciadas pul pensamiento bedanta, l qual ye focalizado na meditaçon, moralidade i centralizaçon ne l You uno al robés de rituales ó çtinçones sociales anseneficantes cumo las castas.

Puro monismo: Adbaita Bedanta

Adbaita literalmente quier dezir "nun dous"; esto ye l que refrimos cumo monoteístico, ó sistema nó-dualístico, que anfatiza la ounidade. Sou cunsulidador fui Shankaracharya (788-820). Shankara spos sues teories baseadas amplamente ne ls ansinamientos de ls Upanixades i de sou guru Gaudapada. Atrabeç de la analise de la cuncéncia spurmental, el spuso la natureza relatiba de l mundo i stableciu la rialidade nun dual ó Brahman ne l qual Atman (la alma andibidual) ó Brahman (la rialidade redadeira) son abselutamente eidantificadas. Nun ye solo ua filosofie, mas un sistema cunciente de éticas aplicadas i meditaçon, direcionadas a la oubténçon de la paç i cumprenson de la berdade. Sankaracharya acusou las castas i rituales cumo boubos, i an sue própia maneira carismática, suplicou als berdadeiros debotos a meditáren ne l amor de Dius i chegáren a la berdade.

Monismo caleficado: Bishistadbaita Bedanta

Ramanuja (1040 - 1137) fui l percipal proponente de l cunceito de Sriman Narayana cumo Brahman l supremo. El ansinou que la rialidade redadeira ten trés aspetos: Ishbara (Bixnu), cit ("alma") i acit ("matéria"). Bixnu ye la única rialidade andependiente, anquanto alma i material son dependientes de Dius para sue eisisténcia. Debido la esta qualificaçon de la rialidade redadeira, l sistema de Ramanuja ye coincido cumo nun dualístico.

Dualismo: Dbaita Bedanta

Madhba (1199 - 1278) eidantificou dius cun Bishnu, mas la sue bison de la rialidade era puramente dualista, pus el cumprendiu ua defrenciaçon fundamental antre l Dius supremo i la alma andebidual, i l sistema cunsequentemente fui chamado Dbaita (dualístico) Bedanta.

Culturas Alternatibas de Adoraçon

Las Scuolas Bhakti

La Scuola Debocional Bhakti ten sou nome deribado de la palabra hindu que eiboca la eideia de "amor prazeroso, abnegado i stupefante de Dius cumo Pai, Mai, Filho Amados", ó qualquiera outra forma de relacionamiento que ancontre apelo ne l coraçon de l deboto. La filosofie de Bhakti percura ousufruto pleno de la debindade ounibersal atrabeç de la forma pessonal, l que splica la proliferaçon de tantas dibindades na Índia, frequentemente refletindo las anclinaçones particulares de pequeinhas árias ó grupos de pessonas. Bista cumo ua forma de Yoga ó ounion, el preconiza la necidade de se dissolber l eigo an Dius, na medida an que la cuncéncia de l cuorpo i la mente limitada, cumo andebidualidade, serien fatores cuntrários a la rializaçon spiritual. Eissencialmente, ye Dius que promobe to mudança, que ye la fuonte de todos ls trabalhos, que la eidade atrabeç de l amor i de la luç. 'Sines' i mal - fazendo de la deboto son mencionado caer ambora de la sue própio acorde , l entusiasta angurriar limitedness yá tracendido , atrabeç de l amor de Dius. Ls mobimentos Bhakti rejubenescírun l Hinduísmo al lhargo de la sue antensa spresson de fé i recetibidade a las necidades emocionales i filosóficas de la Índia. Puode-se dezir corretamente que anfluenciórun la maior óndia de mudança an ouraçones i rituales hindus zde tiempos remotos.

La más popular forma de spresson de amor la Dius na tradiçon hindu ye atrabeç de l puja, ó ritual de deboçon, frequentemente outelizando l auxílio de murti' ' (státua) juntamente cun cançones ó recitaçon de ouraçones meditacionales an forma de mantras. Cançones debocionales chamadas bhajan (scritas purmeiramente ne ls seclos XIV-XVII), kirtan (eilogio), i arti (ua forma filtrada de l ritual de fuogo Bédico) son alguas bezes cantados juntamente cula rializaçon de l puja. Este sistema Ourgánico de deboçon tenta ajudar l andebíduo a lhigar-se cun Dius atrabeç de meios simbolicos. Antretanto, ye dezido que bhakta, atrabeç dua crecente lhigaçon cun Dius, ye eibentualmente capaç de eibitar todas las formas sternas i ye anteiramente eimerso na bénçon de l andifrenciado amor la Berdade.

Tantrismo

La palabra tantra senefica "tratado" ó "série cuntina", i ye aplicada a ua bariadade de trabalhos místicos, ocultos, médicos i científicos bien cumo aqueilhes que agora ne ls cunsidramos cumo "tántricos". La maiorie de l tantras fúrun scritos ne l final de la Eidade Média i aparecírun de la cosmologie hindu.

Temas i simbolismos amportantes ne l hinduismo

Ahimsa i las bacas

Ye bital ua nota subre l eilemiento ahimsa ne l hinduísmo para cumprender la sociadade que se formou a la buolta de alguns de ls sous percípios. Anquanto l jainismo, a la medida que era praticado, era cierta mente ua grande anfluéncia subre la sociadade andiana - que dezir de la sue sortaçon de l strito beganismo i de la nó-bioléncia cumo ahimsa - l termo purmeiro apareciu ne ls Upanixades. Assi, ua anfluéncia anternamente anraizada i sternamente motibada lebou al zambolbimiento dua grande quantidade de hindus que acabórun por abraçar l begetarianismo nua tentatiba de respeitar formas superiores de bida, restringindo la sue dieta la plantas i begetales. Cerca de 30% de la populaçon hindu atual, specialmente an quemunidades uortodoxas ne l sul de la Índia, an alguns stados de l norte cumo l Guzerate i an bários anclabes brámanes a la bolta de l subccntinente, ye begetariana. Antoce, anquanto l begetarianismo nun ye un dogma, ye recomendado cumo sendo un stilo de bida sátbico' ' (purificador).

Ls hindus absténen-se predominantemente de chicha, i alguns até ban tan loinge quanto eibitar perdutos de piel. L mais cierto ye que esto acuntece porque l largamente pastoral pobo Bédico i las susequentes geraçones de hindus al longo de ls seclos dependian tanto de la baca pa to l tipo de perdutos láteos, araige de ls campos i cumbustible para fertilizante, que l sou statuto de "cuidadora" spontánea de la houmanidade creciu al punto de ser eidantificada cumo ua figura quaije maternal. Assi, anquanto la maiorie de ls hindus nun adora la baca, i las anstruçones scriturales contra l cunsumo de chicha aparecírun muito depuis de ls Bedas tenéren sido scritos, esta inda acupa un lugar de honra na sociadade hindu. Diç-se que Krishna ye tanto Gobinda (pastor de bacas) cumo Gopala (protetor de bacas), i que l assistente de Xiba ye Nandi, l touro. Cula fuorça ne l begetarianismo (que ye habitualmente seguido an dies religiosos ó oucasiones speciales até por hindus comedores de chicha) i la natureza sagrada de la baca, nun admira que la maior parte de las cidades santas i árias na Índia téngan ua proibiçon subre la benda de perdutos de chicha i haba un mobimiento antre ls Hindus para banir la matança de bacas nun solo an regiones specíficas cumo an toda la Índia.

Formas de Adoraçon: murtis i mantras

Cuntrário a la crença popular, l hinduísmo prático nun ye politeístico nin stritamente monoteístico. La bariadade de diuses i abatares que son adorados puls hindus son cumprendidos cumo defrentes formas de la Berdade Única, alguas bezes bistos cumo más de l que un mero Dius i un redadeiro terreno Dibino (Brahman), relacionado mas nun lhemitado al monismo, ó un percípio monoteístico cumo Bixnu ó Xiba.

Acraditando na ourige única cumo sin forma (nirguna brahman, sin atributos) ó cumo un Dius pessonal (saguna Brahman, culatributos), ls Hindus cumprénden que la berdade única puode ser bista de forma bariada por pessonas defrentes. L Hinduísmo ancoraja sous debotos a çcrebíren i zambolbíren un relacionamiento pessonal cun sue deidade pessonal scolhida (ishta debata) na forma de Dius ó Diusa.

Anquanto alguns censos susténtan que ls adoradores dua forma ó outra de Bishnu (coincido cumo Baishnabs) son 80% de ls Hindus i aqueilhes de Shiba (chamados Shaibaites) i Shakti cumponen l restante de l 20%, tales statísticas probablemiente son anganhadoras. La maioria de ls Hindus adoran muitos diuses cumo spressones bariadas de l mesmo prisma de la Berdade. Antre ls más populares stan Bishnu (cumo Krishna ó Rama), Shiba, Debi (la Mai de muitas deidades femeninas, cumo Lakshmi, Sarasbati, Kali i Durga), Ganesha, Skanda i Hanuman.

La adoraçon de las deidades ye giralmente spressa atrabeç de retratos ó eimaiges (murti) que son ditas nun séren l própio Dius mas cundutos pa la cuncéncia de l debotos, marcas pa la alma houmana que senefícan la einefable i eilehmitada natureza de l amor i grandiosidade de Dius. Eilhes son simblos de l percípio maior, repersentado mas nunca presumido ser l cunceito de la própia antidade. Assi, la maneira hindu de adoraçon de eimaiges las toma solo cumo simblos de la debindade, oupostos a la eidolatrie, giralmente ampuosta (erroneamente) als hindus.

Mantra

Recitaçon i mantras oureginórun-se ne l hinduismo i son técnicas fundamentales praticadas até ls dies de hoije. Muito de la chamada Mantra Yoga, ye rializada atrabeç de japa ("repetiçones"). Dízen que ls mantras, atrabeç de sous seneficados, sonidos i recitaçon melódica, ajudan l sadhaka (aquel que prática) na oubtençon de cuncentraçon durante la meditaçon. Eilhes tamien son outelizados cumo ua spresson de amor la deidade, ua outra faceta de la Bhakti Yoga neçaira pa la cumprenson de murti. Muita beç eilhes oufrécen coraige an sfergantes defíceles i son outelizados pa la oubtençon de ajuda ó para 'ambocar' la fuorça spritual anterior. Las últimas palabras de Mahatma Gandhi anquanto morrie fui un mantra al Senhor Rama: "Heiy Ran!"

L más repersentatibo de todos ls mantras Hindu ye l famoso Gayatri Mantra:

ॐ भूर्भुवस्व: | तत् सवितूर्वरेण्यम् | भर्गो देवस्य धीमहि | धियो यो न: प्रचोदयात्

Aun bhūrbhubasbah | tat sabitūrbareṇyan | bhargo debasya dhīmahi | dhiyo yo naha pracodayāt

Senefica, literalmente: "On! Tierra, Ouniberso, Galáxias (ambocaçon als trés mundos). Que nós alcancemos la eicelente glória de Sabitr, l Dius. Que el stimule ls nuossos pensamientos/meditaçones."

L mantra Gayatri ye cunsidrado l más ounibersal de todos ls mantras hindus, i amboca l Bráman ounibersal cumo un percípio de coincimiento i eiluminaçon de l sol primordial, mas solo ne l sou aspeto femenino. Muitos hindus até ls dies de hoije, seguindo ua tradiçon que premanece biba por pul menos 5.000 anhos, rializan abaluaçones matinales a las bordas de l riu sagrado (specialmente de l riu Ganges. Coincido cumo un mantra sagrado, ye reberenciado cumo sendo la forma más cundensada de l "Coincimiento Dibino" (Beda). I gobernado pul percípio, Ma ("Mai") Gayatri, tamien coincido cumo Beda Mata ("mai de l Bedas") i antigamente associado a la diusa de l daprendizado i eiluminaçon, Sarasbati.

L maior oubjetibo de la religion bédica ye alcançar moksha, ó liberaçon, atrabeç de la custante dedicaçon la Satya (Berdade) i ua eibentual rializaçon de Atman (Alma Ounibersal). Nun amporta se atingido atrabeç de meditaçon ó puro amor, este oubjetibo ounibersal ye alcançado por todos. Debe ser ouserbado que l Hinduísmo ye ua fé prática, i ye ancorporado an cada aspeto de la bida. Acradita eigualmente ne l temporal i ne l anfenito, i solamente ancoraja perspetibas destes percípios. Ls grandes rishis (sábios, cunsidrados speces de santos hindus) i tamien chamados cumo samsárico (aquel que bibe ne l samsara, i.i. plano temporal ó terrestre) aquel que sigue un meio de bida hounesto i amable (dhármico) ye un jibanmukta (alma bibente liberta). Las berdades fundamentales de l hinduísmo son melhores cumprendidas na frase de l Upanixades, Tat Twan Asi (Assi Sós Tu), i na redadeira aspiraçon cumo sigue:

Aun Asato ma sad gamaya, tamaso ma jyotir gamaya, mrityor ma aamritaan gamaya

"Aun Cunduza-me de la eignoráncia pa la berdade, de las trebas pa la luç, de la muorte pa la eimortalidade."

Scrituras sagradas de l hinduísmo

Muita de la morfologie i filosofie linguística einerente al daprendizado de l sánscrito stá associada al studo de ls Bedas i outros relebantes testos Hindus. Ls testos hindus apersentan dibersos nibles de leitura: físico material, sutil ó supernatural. Angloba bários nibles de anterpretaçon i cumprenson. Las scrituras hindus son dibedidas an dues catadories:

1. Shruti - aqueilha que se scuita - oural (i.i. rebelaçon)
2. Smriti - aqueilha que se lembra - scrita (i.i. tradiçon, nun rebelaçon).

Bedas

Ls Bedas son ls testos más antigos de l hinduísmo, i tamien anfluenciórun l budismo, l jainismo i l sikhismo. Ls Bedas cunténen hinos, ancantamentos i rituales de la Índia antiga. Juntamente cul Lhibro de ls Muortos, cul Enuma Eilish, I Ching i l Abesta, eilhes stan antre ls más antigos testos religiosos eisistentes. Para alhá de sou balor spiritual, eilhes tamien oufrecen ua bison única de la bida de l die a die na Índia antiga. Anquanto la maiorie de ls hindus probablemente nunca lhírun ls Bedas, la reberéncia por más ua noçon abstrata de coincimiento (Beda senefica "coincimiento" an sánscrito) stá perfundamente ampregnada ne l coraçon daqueilhes que síguen l Beda Dharma.

Eisisten quatro Bedas:

• Rig Beda
• Sama Beda
• Yajur Beda
• Atharba Beda

Upanixades

Ls Upanixades son chamados Bedanta, porque eilhes cunténen ua sposiçon de la eissencia spritual de l Bedas. Antretanto ye amportante ouserbar que ls Upanixades son testos i Bedanta ye ua filosofie. La palabra Upanishad senefica "sentar-se próssimo ó acerca", pus ls studantes questumában sentar-se na tierra, cerca de sous mestres.

Ls Upanixades ourganizórun más percisamente la doutrina bédica de outo-rializaçon, yoga' ', i meditaçon, karma' ' i rencarnaçon, que éran beladas ne l simbolismo de la antiga religion de mistérios. Ls más antigos Upanixades son giralmente associados a un Beda an particular, atrabeç de la sposiçon dua brámana ó Aranyaka, anquanto ls más recentes nó.

Formando l coraçon de la Bedanta (Final de l Bedas), eilhes cunténen la técnica de adoraçon als diuses bédicos i cáçan la eisséncia de l dezido de l Rig Beda "La Berdade ye Ua". Eilhes colocan la filosofie hindu apartada i acolhendo ua única i tracendente fuorça eimanente i einata na alma de cada ser houmano, eidantificando l microcosmo i l macrocosmo cumo Un. Podemos dezir que anquanto l hinduísmo premitibo ye fundamentado ne ls quatro Bedas, l Hinduísmo Clássico, la Ioga i Bedanta, i corrientes tántricas de l Bhakti fúrun modelados cun base ne ls Upanixades.

Puranas - Smriti

Ls Puranas son cunsidrados smriti; ansinamientos nun scritos passados ouralmente dua geraçon a outra. Eilhes son çtintos de l shrutis ó ansinamientos an scritos tradecionales. Eisisten un total de 18 Puranas maiores, todos scritos an forma de bersos. I dezido que estes testos fúrun scritos muito antes al Ramáiana i al Maabárata.

Acradita-se que l más antigo Purana probén de cerca de 300 a.C., i ls más recentes de 1300-1400 d.C. Anque téngan sido cumpuostos an defrente períodos, todos ls Puranas parécen tener sido rebistos. Tal fato puode ser notado ne l fato de que todos eilhes coméntan que l númaro de Puranas ye 18. Ls Puranas barian muito: l Skanda Purana ye l más largo cun 81.000 bersos, anquanto l Brahma Purana i l Bamana Purana son ls más cúrtios cun 10.000 bersos cada. L númaro total de bersos an todos ls 18 Puranas ye 400.000.

Las Leis de Manu

Manu ye l home lendário, l Adon de ls hindus. Las leis de Manu son ua coleçon de testos atribuídos a el.

Bhagabad Gita

L Bhagabad Gita' ' (Bagabadguitá an pertués) ye cunsidrado parte de l Maabárata (scrito an 400 ó 300 a.C.), ye un testo central de l hinduísmo, un diálogo filosófico antre l dius Krishna i l guerreiro Arjuna. Este ye un de l más populares la acessibles testos de l hinduísmo, i ye de eissencial amportáncia para la religion. L Gita çcute altruísmo, deber, deboçon, meditaçon, antegrando defrente partes de la filosofie hindu.

L Ramayana i l Mahabarata

L Ramayana' ' i l Mahabarata' ' son ls épicos nacionales de la Índia. San probablemiente ls poemas más longos scritos an to l mundo. L Mahabharata ye atribuído al sábio Byasa, i fui scrito ne l período antre 540 i 300 a.C.. L Mahabharata cunta la lenda de l báratas, ua de las tribos arianas.

L Ramayana ye atrebuído al poeta Balmiki, i fui scrito ne l purmeiro seclo d.C., anque seia baseado an tradiçones ourales que dátan de seis ó siete seclos a.C..

Scrituras hindus amportantes

• Bagabadguitá
• Maabárata
• Ramáiana
• Upanixades
• Bedanta Sutras
• Yoga Sutras
• Bedas
• Debi Mahatmya

Refréncias

• Rigbeda. Britannica Concise Encyclopedia ()
• "Hinduism" on Microsoft Ancarta Online ()

Ber tamien

• Religiones de l Ouriente
• Ramana Maharshi