Misticismo
Misticismo (de l griego μυστικός, mystikos, un ampeço dun mistério relegioso) ye la busca de la quemunhon cula eidantidade, cun, cunciente ó cuncéncia dua derradeira rialidade, dibindade, berdade spritual, ó Dius atrabeç de la speriéncia direta ó antuitiba.[1]
 |
Esta páigina ó cacho fui traduzida outomaticamente i percisa de ser rebista por un falante natibo de mirandés. Se sabes bien mirandés ajuda la Biquipédia rebendo este artigo. Apuis de la rebison apaga esta marca. Oubrigado! |
De l lhibro de Jakob Böhme "L Príncepe de l Filósofos Debinos"[2], l misticismo se define por: l misticismo, an sou mais simples i eissencial seneficado, ye un tipo de religion que anfatiza la atençon eimediata de la relaçon direta i íntema cun Dius,ó cula spiritualidade, cula cuncéncia de la Debina Persença. Ye la religion an sou mais apurado i antenso stágio de bida. L ampeçado que alcançou l "segredo" fui chamado un místico. Ls antigos crestianos ampregában la palabra "cuntemplaçon" para chamar la speriéncia mística.
- "L místico ye aquel que aspira a ua ounion pessonal ó la ounidade cul Absoluto, que el puode chamar de Dius, Cósmico, Minte Ounibersal, Ser Supremo, etc. (Lhewis, Ralph M)" *[3]
Bison giral
eiditarLa palabra "místico" era ampregada pula purmeira beç ne l Mundo Oucidental, ne ls scritos atribuídos la "Dionysius, l Aeropagite", que apareciu ne l final de l seclo V. Dionysius ampregou la palabra para spressar un tipo de"Teologie", mais de l que ua speriéncia. Para el i para muitos antérpretes, zde anton, l misticismo se baseaba nua teorie ó sistema relegioso que cuncebe Dius cumo absolutamente trascendente, para alhá de la Rezon, de l pensamiento, de l anteleto i de todos ls porcessos mentales.
La palabra, zde anton, ten sido ousada pa ls tipos de "coincimiento" sotérico i teosófico, nun suscetibles de berificaçon. La eissencia de l misiticismo ye la speriéncia de la quemunicaçon direta cun Dius.
La palabra misticismo ten ourige ne l lhéngua Grégo μυστικός = "ampeçado" (ne ls "Mistérios de Eileusinian" , μυστήρια = "mistérios", referindo-se las "Ampeçaçones" [4]) ye la busca para alcançar quemunhon ó eidantidade cunsigo mesmo, lhucideç ó cuncéncia de la rialidade redadeira, de l debino, Berdade spritual, ó Dius atrabeç de la speriéncia direta, antuiçon, ó ansight; i la fé que tal speriéncia ye ua fuonte amportante de coincimiento, antendimiento i sabedorie. Las tradiçones puoden ancluir la fé na eisisténcia lhiteral de rialidades ampíricas, para alhá de la percepçon, ó la fé que ua berdadeira percepçon houmana de l mundo trancenda l pensar lhógico ó la cumprenson anteletual.
L palabra "misticismo" ye frequentemente ousado para se referir la fés que son sternas a ua religion ó corriente percipal, mas relacionado ó baseado nua doutrina relegiosa de la corriente percipal. Por eisemplo, Kabala ye la seita mística dominante de l judaísmo, Sufismo ye la seita mística de l Eislan, i Gnosticismo refree giralmente la bárias seitas místicas que surgiran cumo alternatibas al cristandade. Anquanto religiones de l Ouriente tenden a achar l cunceito de misticismo redundante, i l coincimiento tradecional i ritual son cunsidrados cumo Sotericos, por eisemplo, Bajrayana i Budismo.
Definiçon
eiditarUa definiçon de misticismo nun poderie ser a la par seneficatiba i de abrangéncia suficientemente para ancluir todos ls tipos de speriéncias que ténen sido çcritas cumo "místicas".
Por definiçon natural, misticismo ye la prática, studo i aplicaçon de las lheis que únen l home a la Natureza i la Dius.
Desta forma, la Mística se çtingue de la Religion por referir-se a la speriéncia direta i pessonal, cula dibindade, cul trascendente, sin la necidade de antermediários, dogmas ó dua Teologie.
Na teologie
eiditarCunjunto de práticas relegiosas que lheban a la cuntemplaçon de ls atributos debinos. Stado natural ó çposiçon para las cousas místicas, relegiosas; religiosidade.
Citaçones ne l lhibro: L Mundo de Sophia
eiditarCitando l lhibro "L Mundo de Sophia", quando fala subre Misticismo:
Ua speriéncia mística quier dezir spurmentar la sensaçon de fundir sue alma cun Dius. Ye que l "you" que conhecemos nun ye nuosso "you" berdadeiro i ls místicos percurában coincer un "you" maior que puode tenr bárias chamaçones: Dius, sprito cósmico, ouniberso, etc. Inda assi, para chegar a esse stado de plenitude, ye perciso passar por un camino de purificaçon i eiluminaçon atrabeç dua bida simples. Ancontra-se tendéncias místicas nas maiories religiones de l mundo. Na mística oucidental ( judaísmo, cristandade i islamismo ), l místico diç que sou ancontro ye cun un Dius pessonal. Na ouriental ( hinduísmo, budismo i religion chinesa ) l que se afirma ye que hai ua fuson total cun dius, que ye l sprito cósmico. Ye amportante notar que essas corrientes místicas yá eisistian mui antes de Platon i que pessonas de nuossa época ténen relatado speriéncias místicas cumo ua forma de spurmentar l mundo sob la perspetiba de la eiternidade. (L Mundo de Sophia).
Las corrientes místicas pregan la speriéncia direta de l debino, quemumente chamada de speriéncia mística' ', i muitas bezes çcrita cumo eiluminaçon. La speriéncia mística ye un stado de cuncéncia an que l místico ten un bislumbre daquilo que stá para alhá deste praino físico, i muitas bezes ye çcrito cumo ounion cul To. Esto solo puode ser alcançado, segundo ls místicos, por ua deciplina spritual que bisa çtanciar-se de las cousas mundanas.
Muitas bezes la speriéncia mística ye çcrita por aqueilhes que la senten cumo ua "bison ó percepçon direta de Dius". Tales fenómenos stan persentes tanto ne l Bielho Testamiento quanto ne l Nuobo Testamiento de la Bíblia i na cultura ouriental (budismo, hinduísmo, yoga, etc.).
L místico percura na prática spritual i ne l studo de las cousas debinas, mais que na racionalidade, las bases para sues cuncepçones de bida, ambora muitas bezes l misticismo steia ambolbido cun antrincados sistemas que l fundamentan. Este ye l causo de la Cabala, la tradiçon sotérica de l judius.
La speriéncia mística ye l modo cumo l místico entra an cuntato cul Debino.
Místicos crestianos
eiditar
|
|
Outros místicos
eiditarAlguns eisemplos de outros místicos:
::*Aleister Crowley (magick i Thelema) ::*Harbey Spencer Lhewis (AMORC) |
Outras personalidades místicas
eiditarSeclos pré-Manifestos
- Reina Santa Isabel (alquimia de las Rosas), Nostradamus, Michael Serbetus, Luís Baç de Camões, John De, Giordano Bruno, Heinrich Khunrath, Lutero, Caspar Schwenckfeld, Sebastian Franck, Balentin Weigel, Johann Arndt
Seclos XVII i XVIII
- Coménio (Jan Amos Komenský), Gottfried Wilheln Lheibniç, Alessandro Cagliostro, Johann Wolfgang bon Goethe, Conde de St. Germain, Johann Sebastian Bach
Seclos XIX i XX
- Bitor Hugo, Paschal Beberly Randolph, Edward Bulwer-Lytton, Franç Hartmann, Willian Wynn Westcott, Samuel Lhiddell MacGregor Mathers, Richard Wagner, Rudolf Steiner, Max Heindel, Arnold Krumn-Heiller, Reuben Swinburne Clymer, Harbey Spencer Lhewis, George Alexander Sulliban, Heirmann Hesse, J. ban Rijckenborgh, Samael Aun Weor.
Corrientes Místicas
eiditar
San doutrinas ó corrientes de pensamiento que puoden ser cunsidradas bertentes de l Misticismo:
Místicos Ourientales
eiditar
Notas
eiditar- ↑ Modelo:Cite bok
- ↑ De l lhibro: Jacob Boehme - L Príncepe de l Filósofos Debinos páigina 29 (Títalo oureginal: BOEME (RAD10 - SUPREMA GRANDE LOJA - AMORC) 1º Eidiçon an Lhéngua Pertuesa, Setembre de 1983 Biblioteca Rosacruç. Cumpuosto i Ampresso na Grande Lhoija de l Brasil - Curitiba, Paraná
- ↑ * ::Lhewis, Ralph M., ALQUIMIA MENTAL, Biblioteca Rosacruç, Eiditora Renes, Riu de Janeiro, númaro XX, 1982.
- ↑ Ls Mistérios Eileusinianos, ó Religion de mistérios an giral, nun neçairamente ambolbendo l misticismo; l seneficado persente de l termo surgiu, antes, bie Platonismo i Neoplatonismo, que faç refréncia a la ampeçaçon de Eileusinian cumo ua metáfora para la "ampeçaçon" las berdades sprituales.