Zinco
Modelo:Eilemiento/Zinco L zinco (de l'alman Zink) ye un eilemiento químico de simblo Zn, númaro atómico 30 (30 prótones i 30 eilétrones) cun massa atómica 65,4 ua. La la temperatura ambiente, l zinco ancontra-se ne l stado sólido. Stá situado ne l grupo 12 (2 B) de la Classeficaçon Periódica de ls Eilemientos.
Las ligas metálicas de zinco ténen sido outelizadas durante seclos - peças de laton datadas de 1000-1400 a.C. fúrun ancontrados na Palestina , i outros oubjetos cun até 87% de zinco fúrun achados na antiga region de la Trasilbánia. La percipal aplicaçon de l zinco - cerca de 50% de l cunsumo anual - ye na galbanizaçon de l aço ó fierro para protegé-los de la corroson, esto ye, l zinco ye outelizado cumo metal de sacrifício (tornando-se l ánodo dua célula, ó seia, solamente el se ouxidará). El tamien puode ser ousado an protetores solares, an forma de óxido, pus ten la capacidade de barrar la radiaçon solar.
L zinco ye un eilemiento químico eissencial pa la bida: anterbén ne l metabolismo de proteínas i ácidos nucleicos, stimula l'atebidade de mais de 100 enzimas, colabora ne l bun funcionamiento de l sistema eimunológico, ye necessairo para cicatrizaçon de ls ferimientos, anterbén nas percepçones de l sabor i olfato i na síntese de l ADN. Fui çcubierto pul alman Andreas Sigismund Marggraf an 1746.
Caratelísticas percipales
eiditarL zinco ye un metal, la las bezes classeficado cumo metal de trasiçon inda que stritamente nun seia, apersenta semelhanças cul magnésio i l berílio para alhá de ls metales de l sou grupo. Este eilemiento ye pouco abundante na costra terrestre, mas puode ser oubtido cun facelidade.
Ye un metal de coloraçon branca azulada qu'arde ne l aire cun chama berde azulada. L'aire seco nun l'ataca, mas, na persença d'umidade, forma ua cápia superficial de óxido ó carbonato básico qu'eisola l metal i l protege de la corroson.
Praticamente l único stado d'ouxidaçon qu'apersenta ye 2+. Reage cun ácidos nun ouxidantes passando pa l stado d'ouxidaçon 2+ i liberando heidrogénio, i puode dissolber-se an bases i ácido acético.
L metal apersenta ua grande resisténcia la la deformaçon plástica la friu que diminui cul calecimiento, oubrigando la laminá-lo arriba de ls 100 °C.
L zinco ye ampregado na fabricaçon de ligas metálicas cumo l laton i l bronze, para alhá de ser outelizado na porduçon de teilhas i calhas residenciales. L zinco ye, inda, outelizado cumo metal de sacrifício para preserbar l fierro de la corroson an alguas struturas, na porduçon de pilhas secas i cumo pigmiento an tinta de coloraçon branca.
Papel biológico
eiditar
L zinco ye un eilemiento químico eissencial pa l cuorpo houmano: anterbén ne l metabolismo de proteínas i ácidos nucleicos, stimula l'atebidade de mais de 100 enzimas, colabora ne l bun funcionamiento de l sistema eimunológico, ye necessairo para cicatrizaçon de ls ferimientos, nas percepçones de l sabor i olfato i na síntese de l DNA. L metal ye ancontrado na ansulina, nas proteínas dedo de zinco (zinc finger) i an dibersas enzimas cumo la superóxido çmutase.
L zinco ye ancontrado an dibersos alimientos cumo nas ostras, chichas burmeilhas, abes, alguns pescados, mariscos, fabas i nuozes. L'angeston diária recomendada de zinco ye an torno de 10 mg, menor para bebés, ninos i adolescentes (debido al menor peso corporal), i algo maior pa las mulhieres prenhas i durante l'aleitamiento.
La deficiéncia de zinco puode porduzir retardamiento ne l crecimiento, perda de pul, diarreias, ampoténcia sexual i eimaturidade sexual ne ls adolescentes, apatie, cansaço i depresson, lesones oculares i de piel, anclusibe acne, unhas quebradiças, amnésia, perda de lapetite, perda de peso i porblemas de crecimiento, oumiento de l tiempo de cicatrizaçon de ferimientos i anomalias ne l sentido de l olfato. Las causas que puoden porbocar ua deficiéncia de zinco son l'ansuficiente cantidade na dieta alimentar i la deficuldade na absorçon de l mineral que puode ocorrer an causos de alcolismo, quando ye eliminado pula urina ó, inda, debido la la scessiba eliminaçon por causa de desordenes digestibas.[1][2][3][4]
L scesso de zinco ten-se associado cun baixos nibles de cobre, altaraçones na funçon de l fierro, diminuiçon de la funçon eimunológica i de ls nibles de colesterol buono.
Ye un dado adquirido que l zinco zampenha un papel bital ne l zambolbimiento animal. Ua dieta rica an zinco diminui l risco d'heimorragies i melhora la cicatrizaçon de las feridas. Na agricultura, l zinco ye ousado cumo suplemiento nutritibo para promober l crecimiento de las plantas. Ambora l'eilemiento nun seia cunsidrado tóxico, eisisten ciertos sales de zinco cuja angeston porboca náuseas i diarreia. L'inalaçon de óxido de zinco puode porbocar lesones ne ls pulmones i, dun modo giral, an to l sistema respiratório.
Stória
eiditarLas ligas metálicas de zinco fúrun outelizadas durante seclos - peças de laton datadas de 1000-1400 a.C. fúrun ancontrados na Palestina, i outros oubjetos cun até 87% de zinco fúrun achados na antiga region de la Trasilbánia - debido al sou baixo punto de fuson i reatebidade química l metal tende a eibaporar-se, motibo pul qual la berdadeira natureza de l zinco nun fui cumprendida puls antigos.
Se sabe que la fabricaçon de l laton era coincida puls romanos zde 30 a.C. Plenio i Dioscórides çcriben l'oubtençon de aurichalcun ( laton ) pul calecimiento nun cadinho dua mistura de cadmia ( calamina ) cun cobre. L laton oubtido ye mais tarde fundido ó fraugado para fabricar oubjetos.
La fuson i straçon de zinco ampuro yá era efetuda ne l'anho 1.000 na Índia - na obra Rasarnaba (c. 1200) d'outor çconhecido l procedimiento fui çcrito - i mais tarde na China. An 1597 Andreas Libabius çcribe ua peculiar classe de stanho qu'habie sido preparada na Índia que tenie recebido an pequeinhas cantidades atrabeç dun amigo; deduziu que se trataba de l zinco mesmo nun chegando la reconhecé-lo cumo l metal procedente de la calamina.
Ne l'oucidente, an 1248, Alberto Magno çcribe la fabricaçon de l laton na Ouropa. Ne l Modelo:Sec. XVI yá se conhecie l'eisisténcia de l metal. Agrícola ouserbou an 1546 que formaba-se un metal branco prateado cundensado nas paredes de ls fornos ne ls quales se fundian minerales de zinco, adicionando an sue notas qu'un metal similar chamado zincun era porduzido na Silésia. Paracelso fui l purmeiro a sugerir que l zincun era un nuobo metal i que sues propiadades diferian de ls metales coincidos, sin dar nanhue andicaçon subre la sue ourige;[5][6] ne ls scritos de Basílio Balentino son ancontrados tamien mençones subre l zincun. An tratados posteriores son frequentes las refréncias al zinco, cun defrentes nomes, se referindo giralmente al mineral i nun al metal libre, i muitas bezes cunfundido cul bismuto.
Johann Kunkel an 1677 i pouco mais tarde Stahl an 1702 andican qu'al preparar l laton cul cobre i la calamina, esta radadeira se reduç prebiamente an zinco libre, que fui eisolado mais tarde pul químico Anton bon Swab an 1742 i por Andreas Marggraf an 1746, cujo saustibo i metódico trabalho Subre l método de straçon de l zinco dun mineral berdadeiro, la calamina sedimentou la metalurgie de l zinco i sue reputaçon cumo çcubridor de l metal.
An 1743 fui fundado an Bristol l purmeiro stablecimiento pa la fundiçon de l metal an scala andustrial, mas, l procedimiento quedou an segredo. Setenta anhos depuis Daniel Dony zambolbiu un procedimiento andustrial pa la straçon de l metal, custruindo-se la purmeira fábrica ne l cuntinente Ouropeu. Passado l zambolbimiento de la técnica de flotaçon de l sulfeto de zinco se çprezou la calamina cumo fuonte percipal d'oubtençon de l zinco. L método de flotaçon, atualmente, ye ampregado pa l'oubtençon de bários metales.
An 1800, Alessandro Buolta ambentou la pilha de Buolta.[7] L'ounidade básica de la pilha de Buolta era ua célula simplificada galbánica, qu'era feita dua placa de cobre i ua placa de zinco ligadas uns als outros sternamente i apartados por un eiletrólito. Estes fúrun ampilhadas an série para fazer la célula buoltaica, que por sue beç porduziu eiletricidade, ourientando ls eilétrones de l zinco pa l cobre i permitindo que l zinco a corroer.[7]
Abundáncia i oubtençon
eiditar
L zinco ye l 23º eilemiento mais abundante na costra terrestre. Las jazidas mais ricas cuntén cerca de 10% de fierro i antre 40% i 50% de zinco. Ls minerales de ls quales se strai l zinco son la sfalerita (sulfetos), smithsonita (carbonato), heimimorfita (selicato) i franklenita (óxido).
Las reserbas mundiales cuja sploraçon ye eiquenomicamente biable ultrapassa la casa de ls 220 milhones de toneladas, la maior parte ne ls Stados Ounidos , Oustrália, China i Cazaquiston. Las reserbas mundiales (ancluindo aqueilhas cuja straçon atualmente nun ye biable) son stimadas an 2000 milhones de toneladas.
La porduçon mundial fui an 2003, segundo dados de la Agéncia de Prospeçon Geológica de ls Stados Ounidos (US Geological Surbey) de 8,5 milhones de toneladas, liderada pula China cun 20% i Oustrália cun 19%. Stima-se qu'un terço de l zinco cunsumido ye reciclado.
La porduçon de l zinco ampeça cula straçon de l mineral que puode ser rializada tanto a cielo abierto cumo an jazidas subterráneas. Ls minerales straídos son triturados i, mais tarde, submetidos a un porcesso chamado flotaçon pa l'oubtençon de l mineral cuncentrado.
Ls minerales cun altos teores de fierro son tratados por bie seca. L cuncentrado ye queimado (calcinaçon) para trasformar l sulfeto an óxido, que recibe la chamaçon de calcina. L óxido oubtido ye reduzido cun carbono porduzindo l metal (l agente redutor na prática ye l monóxido de carbono formado).
| Rank | Paíç | Toneladas |
|---|---|---|
| 1 | Modelo:Country data China China | 3,500,000 |
| 2 | Modelo:Country data Peru Peru | 1,520,000 |
| 3 | Modelo:Country data Australia Oustrália | 1,450,000 |
| 4 | Modelo:Country data Andia Índia | 750,000 |
| 5 | Modelo:Country data Stados Ounidos Stados Ounidos | 720,000 |
| 6 | Modelo:Country data Canadá Canadá | 670,000 |
Las reaçones por etapas son: Por bie úmida l minério ye calcinado (queimado) pa l'oubtençon de l óxido, mais tarde lixebiado cun ácido sulfúrico diluído. La lixíbia oubtida ye purificada pa la separaçon de ls defrentes cumponentes, percipalmente l sulfato de zinco. L sulfato ye submetido a un porcesso de eiletrólise cun ánodo de chombo i cátodo de lalumínio, subre l qual se deposita l zinco, formando placas de lalguns milímetros. L zinco oubtido ye fundido i lingotado para sue comercializaçon.
Cumo subprodutos, defrentes metales son oubtidos, cumo mercúrio, cádmio, ouro, prata, cobre i chombo, an funçon de la cumposiçon de ls minerales. L dióxido de lalxofre oubtido na calcinaçon ye ousado para porduzir l ácido sulfúrico outelizado na lixebiaçon. L scedente ye comercializado.
Ls tipos de zinco oubtidos se classefican segundo la norma ASTM an funçon de la sue pureza:
- SHG, Special High Grade (99,99%)
- HG, High Grade (99,90%)
- PWG Prime Western Grade (98%)
La norma EN 1179 cunsidra cinco nibles (Z1 la Z5) cun teores de zinco antre 99,995% i 98,5%, eisistindo normas eiquibalentes ne l Japon i Oustrália. Para harmonizar todas las normas la ISO publicou an 2004 la norma ISO 752 regulando la classeficaçon i requesitos necessairos an relaçon al zinco.
Ligas metálicas
eiditarLas ligas metálicas mais ampregadas son las de alumínio (3,5-4,5%, Zamak; 11-13%, Zn-Al-Cu-Mg; 22%, Prestal , liga qu'apersenta superplasticidade) i cobre (aprossimadamente 1%) que melhora las caratelísticas macánicas de l zinco i sue atidon al molde.
Ye cumponente minoritairo an dibersas ligas, percipalmente de cobre cumo latones (3 a 45% de zinco) , alpacas (Cu-Ni-Zn) i bronzes ( u-Sn ) de molde.
Cumpuostos
eiditarL óxido de zinco ye l mais coincido i outelizado andustrialmente, specialmente cumo base de pigmientos brancos para pintura, tamien na andústria de borraixa i an protetores solares. Outros cumpuostos amportantes son l cloreto de zinco (desodorantes) i sulfeto de zinco (pinturas luminescentes). La quarta parte, aprossimadamente, de l zinco cunsumido ye na forma de cumpuostos.
Isótopos
eiditarL zinco eisistente na natureza ye formado por quatro isótopos stabales, Zinco-64 (48,6%), Zinco-66, Zinco-67, i Zinco-68. Se ten caratelizado 22 radioisótopos sendo ls mais stabales Zinco-65 i Zinco-72 cun meia-bida de 244,26 dies i 46,5 horas, respetibamente. Ls demales isótopos radiatibos apersentan meias-bidas menores que 14 horas, i la maiorie menores qu'un segundo. L zinco ten quatro stados metaestables.
Aplicaçones
eiditarLa percipal aplicaçon de l zinco metálico ye la porduçon de ligas ó la galbanizaçon de struturas de aço. Ua de las ligas mais amportantes de zinco ye l bronze, que cunsiste na mistura deste eilemiento cul cobre. Este porcesso cunsiste na eiletrodeposiçon dua fina película de zinco subre las peças que dében ser protegidas. L zinco puode tamien ser un aditibo para borraixas i tintas.
L percipal cumpuosto de l zinco ye l óxido (ZnO), outelizado nas andústrias de cerámica, de borraixas i na fabriçon de tintas. L sulfato de zinco (ZnSO4) ten aplicaçon na andústria téxtil i ne l'anriquecimiento de tierras. L cloreto de zinco ye ousado para preserbar madeiras.[9]
Criaçon
eiditarL zinco ye mui grande i pesado para se formar nas streilhas por meio de l porcesso de fuson nuclear de l silício. La forma stable de zinco ye criada an supernobas por meio de l porcesso r.[sin fuontes]
Precauçones
eiditarAmbora l zinco seia un requesito eissencial para ua buona salude, l scesso del puode ser prejudicial. Absorçon scessiba de zinco suprime l'absorçon de cobre i de fierro.[10] L zinco metálico nun ye cunsidrado tóxico, mas alguns de sous cumpuostos, cumo l óxido i l sulfeto, son nocibos.
Na década de 40 ouserbou-se que na superfice de l aço galbanizado formaba-se cul tiempo puls de zinco (zinc whiskers) que liberados al ambiente porbocában cúrtios-circuitos i falhas an cumponentes eiletrónicos. Estes puls se forman passado un período de lancubaçon que puode durar dies ó anhos, i crecen nun ritmo de l'ourde de 1 mn por anho.
Ambenenamiento
eiditarAn 1982, la United States Mint ampeçou a cunhar moedas dun centabo rebestido de cobre, mas feitas percipalmente de zinco. Culas moedas de zinco nuobo, hai l potencial pa l'antoxicaçon por zinco, que puode ser fatal. Un causo relatado de l'angeston crónica de 425 moedas dun centabo (mais de 1 kg de zinco) resultou an muorte por sepse bateriana i fúngica gastrointestinal, anquanto outro paciente, qu'angeriu 12 gramas de zinco, tierra mostrou letargie i ataxia (falta grabe de cordenaçon de ls mobimientos de ls músclos).[11] Bários outros causos fúrun relatados de seres houmanos que sofrírun antoxicaçon pula angeston de moedas de zinco.[12][13]
Tostones i outras moedas de pequeinho porte son, por bezes, angeridos por perros, resultando na necidade de tratamiento médico para remober l cuorpo stranho. L teor de zinco de lalguas moedas puoden causar antoxicaçon por zinco, que ye quemumente fatal an perros, pus causa ua anemia heimolítica grabe, i tamien causa danos ne l fígado ó ne ls rines. Bómitos i diarreia son sintomas possibles.[14] L zinco ye altamente tóxico an papagaios i l'ambenenamiento por muitas bezes puode ser fatal.[15]
Refréncias
- ↑ Modern Nutrition in heialth and çease. 18. Eidition. 1994. Maurice I Shils, James ª Olson and Moshe Shike.
- ↑ Persent Knowlede in Nutrition. 6. Eidition. 1990. Myrtle L. Vrown.
- ↑ Biol. Trace Eilement. Research, 1991, 29: 133-136.
- ↑ Ambiron Res 1994, 64 (2):151-80
- ↑ .com/Documents/Communicationes/Publicationes/Story.pdf Çcobering the 8th metal Cunsulte valor
|url=(ajuda) (PDF) (an anglés). [S.l.]: Anternational Zinc Association. Cunsultado an 17 de dezembre de 2012 Parâmetro desconhecido|subrenome=ignorado (ajuda);|nome1=sem|sobrenome1=em Authors list (ajuda) - ↑ Heifner Alan G. .pthemystica .com/mystica/articles/p/paracelsus.html «Paracelsus» Cunsulte valor
|url=(ajuda). themystica .com. Cunsultado an 17 de dezembre de 2012 Parâmetro desconhecido|léngua2=ignorado (ajuda) - ↑ 7,0 7,1 Warren, Nebille G. (2000). .com/?id=eL9Xn6nQ6XQC&printsec=fruntcober Eicel Preliminary Physics Cunsulte valor
|url=(ajuda). [S.l.]: Pascal Press. p. 47. ISBN 1740200853[lhigaçon einatiba] - ↑ Tolcin, La. C. (2011). «Mineral Commodity Summaries 2009: Zinc» (PDF). United States Geological Surbey. Cunsultado an 21 de janeiro de 2012
- ↑ .pt/st2.5/scenes-p/eilen/e03030.html «Zinco: Aplicaçones» Cunsulte valor
|url=(ajuda). Cunsultado an 21 de janeiro de 2012 - ↑ Fosmire, G. J. (1990). «Zinc toxicity». Amarican Journal of Clenical Nutrition (2): 225–7. PMID 2407097
- ↑ Barceloux, Donald G.; Barceloux, Donald (1999). «Zinc». Clenical Toxicology (2). doi:10.1081/CLT-100102426
- ↑ Bennett, Daniel R. M.D.; Baird, Curtis J. M.D.; Chan, Kwok-Ming; Crokes, Peter F.; Bremner, Cedric G.; Gottlieb, Michael M.; Naritoku, Wesley Y. M.D. (1997). «Zinc Toxicity Following Massibe Coin Angestion». Amarican Journal of Forensic Medicine & Pathology (2). doi:10.1097/00000433-199706000-00008
- ↑ Fernbach, S. K.; Tucker G. F. (1986). «Coin angestion: unusual appearance of the penny in la child». Radiology (2). PMID 3941880 [lhigaçon einatiba]
- ↑ Stowe, C. M.; Nelson, R.; Werdin, R.; eit al. (1978). «Zinc phosphide poisoning in dogs». Journal of the Amarican Beterinary Medical Association (3). PMID 689968
- ↑ Rece, R. L. (1986). «Zinc toxicity (new wire çease) in abiary birds». Australian Beterinary Journal (6). doi:10.1111/j.1751-0813.1986 .ptb02979.x Cunsulte
|doi=(ajuda)
Lhigaçones sternas
eiditar
- Anciclopedie Libre - Cinc
- UNCTAD - Mercado de pordutos básicos (INFOCOMM)
- US Geological Surbey
- .com/zwo_org/zwo00-andex.htn Anternational Zinc Association
- ATSDR - Zinc
- NIH, Suplemientos en la dieta - Zinc
- NASA Goddard Space Flight Center - Zinc Whiskers
Bibliografie
eiditar- Dicionário Anciclopédico Spano-Amaricano, Tomo XXIII, Montaner y Simón Eiditores, Barcelona, 1898.
