Muorte teórica d'anformaçon
Muorte teórica d'anformaçon ye la çtruiçon de l'anformaçon cuntida drento dun cérebro houmano (ó qualquiera strutura cognitiba capaç de custituir ua pessona) la tal punto que la recuperaçon de la pessona ouriginal ye teoricamente ampossible, por qualquiera meio físico. L cunceito de muorte teórica d'anformaçon surgiu na década de 1990, an repuosta al porblema que cul abanço de la tecnologie médica, las cundiçones antes cunsidradas cumo muorte, cumo paraige cardíaca, tornórun-se rebersibles i yá nun son mais cunsidradas cumo tal.
La "muorte teórica d'anformaçon" pretende seneficar muorte que ye absolutamente eirrebersible por qualquiera tecnologie, çtinguindo-se de muorte clínica i muorte legal, que denota lemitaçones pa l cuntesto de l'assisténcia médica çponible, an beç de las berdadeiras lemitaçones teóricas de subrebibéncia. An particular, la perspetiba de reparaçon de l cérebro usando nanotecnologie molecular, liebanta la possibelidade de que la medecina puoda un die ser capaç de reanimar pacientes, mesmo horas passado l coraçon parar. L termo "teórico d'anformaçon" ye ousado ne l sentido de teorie de l'anformaçon.
Ralph Merkle an Molecular Repair of the Brain[1] defeniu muorte teórica d'anformaçon cumo l seguinte:
Ua pessona stá muorta d'acuordo cul critério teórico d'anformaçon, se las sues mimórias, personalidade, speranças, suonhos, etc. tubíren sido çtruídos ne l sentido teórico de l'anformaçon. Esto ye, se las struturas de l cérebro que codifican a mimória i personalidade tubíren sido tan danificadas que, an principio, nun ye possible restourá-las a un stado funcional adequado, anton la pessona stá muorta. Se las struturas que codifican a mimória i personalidade stubíren suficientemente antatas, a punto de l'anferéncia de a mimória i personalidade séren biables, i antoce, la restouraçon a un stado funcional apropiado ser eigualmente biable, anton, an percípio, la pessona nun stá muorta.
L momiento sato de la muorte teórica d'anformaçon ye atualmente çconhecida. Ten sido speculado qu'ocorra als poucos passado bárias horas de muorte clínica a la temperatura ambiente a la medida que l cérebro sofre outólise. Tamien puode ocorrer mais debrebe se nun houbir fluxo sanguíneo pa l cérebro durante l suporte a la bida, cunduzindo a un stado de decumposiçon de l cérebro muorte cerebral, ó durante la progresson de malinas cerebrales degeneratibas que causan ua perda stensiba de la strutura cerebral.
La "muorte teórica d'anformaçon" tamien surge ne l cuntesto de la criónica, que puode ser bista cumo l'uso de la criopreserbaçon para tentar eibitar la muorte teórica d'anformaçon. L'uso de l critério teórico d'anformaçon ten formado la base d'argumientos éticos qu'afirman que la criónica ye ua tentatiba de salbar bidas al ambés de ser un método d'antierro pa ls muortos. An cuntreste, se la criónica nun puode ser aplicada antes que la muorte teórica d'anformaçon ocorra, ó se l procedimiento de criopreserbaçon an si causa muorte teórica d'anformaçon, anton la criónica nun ye biable.