Stesícoro (an griego: Στησίχορος, trasl. Stēsíkhoros, trad. "aquel que dirige l coro", c. 640-556 a.C.) ye l nome pul qual quedou coincido un poeta lírico griego ouriginairo de la Magna Grécia. Anque antegrar l cánone de ls nuobe poetas líricos arcaicos, hoije pouco sabemos acerca de la bida i obra de Stesícoro. La sue basta obra fui reunida an 26 belumes puls Alexandrinos (c. sec. III ó II a.C.). Inda assi, até meados de l sec. XX, solo éran coincidos pequeinhos comentairos de ls antigos i alguas citaçones de ls poemas de Stesícoro. De 1957 até 1990 fúrun publicados (por Oxford i Lille) ls fragmientos de pul menos 7 poemas la que se juntan outros 7 que ne ls chegórun por tradiçon secundária (testemunhos antigos) que ne ls permiten hoije apreciar la criatebidade narratiba i formal de l poeta. Na berdade, ne ls radadeiros anhos tenemos benido a assistir la profícua rebesitaçon de l'obra de Stesícoro, abrindo caminos la nuobas abordaiges. 

Biografie eiditar

Stesícoro ye associado a la cidade de Hímera, na Sicília, por dibersas fuontes antigas. Inda assi, estas son pouco unánimes quanto a la cidade natal de l poeta. Se uas mantén Hímera cumo brício de Stesícoro, outras atribuen al poeta outras ouriges, cumo la cidade de Metauro, ó Lócris Eipicefíria, ambas ne l sul de la Eitália (Magna Grécia). 

 
Busto de Stesícoro. Jardin de Belleni, Catánia, Eitália 

Segundo la Suda, el fui l criador de ls corales an que l canto era acumpanhado pula Lira. Mas inda que seia ancluído antre ls poetas líricos, na scala i ne l tratamiento sous poemas ancontran-se mais próssimos de ls épicos de Homero de l que de las outras obras líricas. Eisemplo desso ye l poema "Gerioneida", que narra, detalhadamente, la muorte de Gerion a las manos de Héracles. 

Se na forma Stesícoro parecie tener ne ls épicos homéricos un modelo a ser eimitado (cumo l demunstran bários fragmientos de sue porduçon poética), el nun relutaba an cuntrariar la narratiba de l'outor de la Eilíada subre la Guerra de Troia. An sou poema mais famoso, "Palinódie", ansiste que Heilena fui pa l Eigito i solamente sou fantasma stubo an Troia, rebitalizando ua antiga lenda bien aceita an bários puntos de l mundo heilénico. 

Ls musicólogos tamien atribuen la Stesícoro l'adataçon de l nomo aulódico "Harmateios", talbeç cundizente cun sue métrica datílica. 

Bibliografie eiditar

  • Davies, M. and Finglass P. J., 2014 Stesichorus: The poems. Cambridge.
  • Ercoles, M. 2013, Stesicoro: La testimonianze antiche. Bologna.
  • Kelly, A. and Finglass, P. J., 2015 Stesichorus in Context. Cambridge.

Ligaçones sternas eiditar