Mocidade Pertuesa
La Ourganizaçon Nacional Mocidade Pertuesa, bulgarmente coincida solo cumo Mocidade Pertuesa (MP), era ua ourganizaçon jubenil de l Stado Nuobo.
La stória
eiditarLa criaçon
eiditarLa Ourganizaçon Nacional Mocidade Pertuesa fui criada pul Decreto-Lhei n.º 26 611, de 19 de Maio de 1936, an cumprimento de l çpuosto na Base XI de la Lhei n.º 1941, de 19 de Abril de 1936.
Pretendie abranger to la mocidade (scolar ó nun) i atribuie-se, cumo fins, stimular l zambolbimiento antegral de la sue capacidade física, la formaçon de l caráter i la deboçon a la Pátria, ne l sentimiento de la orde, ne l gusto de la deciplina, ne l culto de l deberes morales, cíbicos i melitares.
L sou Regulamento fui publicado an 4 de Dezembre de 1936, atrabeç de l Decreto-Lhei n.º 27.301.
A eilha deberian pertencer, oubrigatoriamente[1], ls moços de l siete als catorze anhos[2][3]. Ls sous nembros ancuntrában-se debedidos por quatro scalones etários: ls lhusitos (de l 7 als 10 anhos), ls anfantes (de l 10 als 14 anhos), ls banguardistas (de l 14 als 17 anhos) i ls cadetes (de l 17 als 25 anhos).
La Mocidade Pertuesa staba dotada dun hino.
La Mocidade Pertuesa Femenina
eiditar
Atrabeç de l Decreto-Lhei n.º 28262, de 8 de Dezembre de 1937, fui criada la Mocidade Pertuesa Femenina (MPF).
D'acordo cul testo deste diploma, esta ourganizaçon «cultibará nas filiadas la prebidéncia, l trabalho coletibo, l gusto de la bida doméstica i las bárias formas de l sprito social própias de l sexo, ourientando pa l cabal zampenho de la misson de la mulhier na família, ne l meio a que pertence i na bida de l Stado.»
Ls comissários nacionales
eiditarLa Mocidade Pertuesa tenie ne l topo de la hierarquia un comissário nacional, nomeado pul menistro de la Eiducaçon Nacional.
L purmeiro comissário nacional a derigir la Mocidade Pertuesa fui Francisco José Nobre Guedes, de 1936 la 1940.
L segundo comissário nacional fui Marcello Caetano, de 1940 la 1944. La sue açon marcou de maneira seneficatiba la ourientaçon de la ourganizaçon por mui tiempo[4].
Marcello Caetano fui sustituído anterinamente por Soares Franco, até a la nomeaçon de Luís Pinto Coelho, que acupou l cargo de 1946 la 1951.
Seguírun-se António Gonçalves Rodrigues i Baltasar Rebelo de Sousa, que acupou anterinamente l cargo, zde 1956, anquanto subsecretário de Stado de la Eiducaçon Nacional.
Zde 1960, fúrun comissários nacionales, l general Pereira de Castro, Leopoldino de Almeida, l tenente-coronel Gomes Bessa, l arquiteto Melo Raposo, l tenente-coronel Fonseca Dores i, por redadeiro, Lourenço Antunes, até 25 de Abril de 1974.
Las reourganizaçones
eiditarPul Decreto-Lhei n.º 47311, de 12 de Nobembre de 1966, l Goberno fizo la reourganizaçon de la Mocidade Pertuesa[5], ne l que fui anton chamada ua «atualizaçon (....) ne l antuito de renobar la Ourganizaçon, de la adatar melhor a las circunstáncias de l tiempos persentes i le permitir, assi rejubenescida, serbir cada beç melhor l alto eideal de la formaçon de la mocidade a la luç de l amperecibles percípios i balores de la ceblizaçon crestiana, que siempre ténen presidido, i cuntinaran a presidir, als çtinos de Pertual.»
Atrabeç de l Decreto-Lhei n.º 486/71, de 8 de Nobembre, la Mocidade Pertuesa i la Mocidade Pertuesa Femenina fúrun transformadas an associaçones nacionales de mocidade, recoincidas de antresse público i abiertas a la adeson boluntária de moços d'ambos ls sexos.
Esta remodelaçon cunduziu a ua deminuiçon progressiba de la amportança destas ourganizaçones de l Stado Nuobo.
La stinçon
eiditarAn 25 de Abril de 1974, la Junta de Salbaçon Nacional procediu a la sue stinçon eimediata atrabeç de l Decreto-Lhei n.º 171/74, dessa mesma data.
Ls arquibos
eiditarLs arquibos de las dues ourganizaçones stan depositados ne l Menistério de la Eiducaçon[lhigaçon einatiba], adonde puoden ser cunsultados.
Refréncias
eiditar- ↑ Este oubjetibo solo terá sido cuncretizado an relaçon als moços que frequentában la scuola.
- ↑ “Assim, os escalões de «lusitos» e de «infantes» – únicos de filiação obrigatória (...)” (Mocidade Portuguesa, in Grande Enciclopédia Portuguesa e Brasileira, Editorial Enciclopédia, Lda., Lisboa – Rio de Janeiro, vol. 17, p. 469)
- ↑ “À Mocidade Portuguesa pertenciam obrigatoriamente os estudantes ou não, desde os sete aos catorze anos (...)” (Serrão, Joaquim Veríssimo. História de Portugal, Editorial Verbo, Lisboa, 2000, vol. XIV, p. 104).
- ↑ Ua obra de refréncia de la sue lhinha de ourientaçon fui l lhibro A missão dos Dirigentes: Reflexões e Directivas sobre a Mocidade Portuguesa. 4.ª ed., Lisboa, Mocidade Portuguesa, Serviço de Publicações, 1966.
- ↑ I de la Mocidade Pertuesa Femenina, ua beç que alguas de las sues çposiçones fúrun mandadas aplicar de eimediato a esta ourganizaçon.