L Mais Alto Cantar de Salomon

L Mais Alto Cantar de Salomon (an heibraico: שִׁיר הַשִּׁירִים, Šīr HašŠīrīm; an griego: ᾎσμα ᾈσμάτων, Âisma Aismátōn; an pertués: Cântico dos Cânticos, Cantares, Cânticos de Salomão, ó Cântico Superlativo), ye l quarto lhibro de la terceira parte (Ketuvim) de la bíblia heibraica i un de ls lhibros poéticos i sapienciales de l Bielho Teçtamiento de la bíblia crestiana. Ye un de ls cinco Megillot (rolhos) i ye lhido ne l sabat pula Páscoa judie, sendo l ampeço de la colheita de ls cereales i comemorando l Éisodo de l Eigito.

La páigina einicial de l lhibro. L testo ye l purmeiro berso an lhatin, «Osculetur me osculo oris sui», que ten cumo segneficado, «Beisa-me el culs beisos de la sue boca!» (Cantares 1:2)
Manuscrito eiluminado de la Bibloteca de l Stado de Bamberg, na Almanha.

Ne l cuntesto de las scrituras crestianas, L Mais Alto Cantar de Salomon ye único por celebrar l amor sexual. El dai "boç pa dous amantes que se agaban i se desean cun cumbites pa l prazer mútuo". Ls dous se desean i stan felizes na sue antemidade sexual. Las "filhas de Jarusalein" forman un coro pa ls amantes, funcionando cumo ua oudiença cuja partecipaçon ne ls ancuontros eiróticos de ls amantes ajuda la partecipaçon de l lheitor. La tradiçon judie anterpreta el cumo ua alegorie de la relaçon antre Yahweh i Eisrael. La tradiçon crestiana, alhá de apreciar l sentido literal dua cançon romántica antre un home i ua mulhier, anterpretou tamien l poema cumo ua alegorie de Cristo i sue nóbia, la Eigreija Crestiana.

L lhibro fui traduzido an mirandés por Amadeu Ferreira ne l sou pseudónimo Fracisco Niebro, cul salimiento de la eiditora pertuesa Zéfiro an 2012, i la traduçon mirandesa fui feita cun base na traduçon de Luis de León.