Apolónio de Tiana (an griego: Τυανεα Απολλωνιον; Tiana, 15 d.C. – Éfeso, c. 100 d.C.) fui un filósofo neo-pitagórico i porsor d'ourige griega. Sous ansinamientos anfluenciórun l pensamiento científico por seclos passado la sue muorte.

Apolónio de Tiana

Biografie eiditar

La percipal fuonte subre la sue biografie ye la "Bida de Apolónio", de Flábio Filóstrato, na qual alguns studiosos eidantifican ua tentatiba de custruir ua figura ribal a la de Jasus. Apolónio tamien ye citado nas obras "La Bida de Pitágoras", de Porfírio, i "La Bida Pitagórica", de Jámblico. Acradita-se inda qu'el seia l personaige "Apolo", citado na Bíblia an Atos de ls Apóstolos i I Coríntios.

Apolónio fui begetariano i çcípulo de Pitágoras, cun base ne l sou scrito, ambaixo:

Por mi çcerni ua cierta sublimidade na deciplina de Pitágoras, i cumo ua cierta sabedorie secreta capacitou-lo a saber, nun solo quien el era la si mesmo, mas tamien l qu'el tenie sido; i you bi qu'el se aprossimou de ls altares an stado de pureza, i nun permitie que la sue barriga fusse profanada pul partilhar de la chicha d'animales; i qu'el mantebe l sou cuorpo puro de todas las peças de roupa tecidas de refugo d'animales muortos; i qu'el fui l purmeiro de l'houmanidade a cunter la sue própia léngua, ambentando ua deciplina de siléncio çcrito na frase proberbial, 'Un bui senta-se subre eilha.' You tamien bi que l sou sistema filosófico era an outros aspetos ouracular i berdadeiro. Anton corri l'abraçar ls sous sábios ansinamientos…

Nacido na cidade de Tiana, na porbíncia de la Capadócia, na Ásia Menor, anton antegrante de l Ampério Romano, alguns anhos antes de l'era crestiana, fui eiducado na cidade bezina de Tarso, na Cilícia, i ne l templo de Sculápio an Aegae, adonde para alhá de la Medecina se dedicou a las doutrinas de Pitágoras, benido a adotar l'ascetismo cumo hábito de bida an sou sentido pleno.

Passado manter un juramiento de siléncio por cinco anhos, el partiu de la Grécia atrabeç de la Ásia i besitou Nínibe, la Babilónia i la Índia, absorbendo l misticismo ouriental de magos, brámanes i sacerdotes. Durante esta biaige, i susequente retorno, el atraiu un scriba i çcípulo, Damis, que registrou ls acuntecimientos de la bida de l filósofo. Estas notas, para alhá de cobriren la bida de Apolónio, cumprenden acuntecimientos relacionando a ua série d'amperadores, yá que bibeu 100 anhos. Mais tarde essas notas chegórun a las manos de l'amperatriç Julia Domna, mulhier de Setímio Sebero, qu'ancarregou Filóstrato d'usá-las para eilaborar ua biografie de l sábio.

La narratiba dessas biaiges por Damis, reproduzida por Filóstrato, ye tan repleta de milagres, que muitos la ténen cunsidrado cumo de caráter eimaginairo. An sou retorno a la Ouropa, Apolónio fui saudado cumo un mágico, i recebiu las maiores houmenaiges quier de sacerdotes quier de pessonas an giral. El própio se atribuiu solo l poder de preber l feturo; yá an Roma afirma-se que trouxe a la bida la filha dun senador romano. Na auréola de l sou poder misterioso el atrabessou la Grécia, la Eitália i la Spanha. Tamien se afirmou que fui acusado de traiçon tanto por Nero quanto por Domiciano, mas scapou por meios milagrosos. Finalmente Apolónio custruiu ua scuola an Éfeso, adonde bieno a falecer, aparentemente cula eidade de cien anhos. Filóstrato mantén l mistério de la bida de l sou biografado al afirmar: Cun relaçon a la maneira de sue muorte, ‘se el morriu’, las narratibas son dibersas.

Heilena Blabatsky lembra, acerca de Apolónio, que, se todo subre el nun passasse dua fiçon noblesca, Tito, mal refeito de las fadigas de l cerco de Jarusalen, nun se apressarie a screbir al Sábio, para marcar un ancuontro an Argos, i dezir inda que, sendo el, Tito, i sou pai debedores de todo la Apolónio, l sou purmeiro pensamiento habie de ser dedicado al sou benfeitor.

sta obra de Filóstrato ye giralmente cunsidrada cumo un trabalho de fiçon relegiosa. Eilha cuntén un númaro de stórias oubbiamente fitícias, atrabeç de las quales, inda assi, nun ye de to ampossible çcernir l caráter giral de l'home. Ne l seclo III, Hierócles sforçou-se para probar que las doutrinas i la bida de Apolónio éran mais baliosas de l que las de Jasus, i, an tiempos modernos, Vuoltaire i Charles Blount (1654-1693), l libre-pensador anglés, adotórun un punto de bista semelhante. A la parte este eilogio strabagante, ye absurdo cunsidrar Apolónio meramente cumo un charlaton bulgar i un fazedor de milagres. Se çcartamos la massa de mera fiçon que Filóstrato acumulou, quedaremos cun un reformador sincero, altamente eimaginatibo, que tentou promober un sprito de moralidade prática.

Screbiu muitos libros i tratados subre ua ampla bariadade d'assuntos durante la sue bida, ancluindo ciéncia, medecina, i filosofie.

Las sues teories científicas fúrun finalmente aplicadas a l'eideia geocéntrica de Ptolemiu que l Sol rebolbia al redror de la Tierra. Alguas décadas passado la sue muorte, l'amperador romano Adriano colecionou ls sous trabalhos i assegurou la sue publicaçon por to l'ampério.

La fama de Apolónio inda era eibidente an 272 d.C., quando l'amperador Aureliano sitiou Tiana, que tenie se rebelado contra las leis romanas. Nun suonho ó nua bison, Aureliano afirmaba tener bisto Apolónio falar cul, suplicando-le poupar la cidade de sou nacimiento. A la parte, Aureliano cuntou que Apolónio le dixe Aureliano, se bocé zeia gobernar, abstenha-se de l sangre de ls inocentes! Aureliano, se bocé cunquistar, seia misericordioso! L'amperador, qu'admiraba Apolónio, poupou desse modo la cidade. Tamien ne l seclo III, Flábio Vopisco, an sou scrito subre Aureliano, cita Apolónio.

L Libro de Piedras, de l'alquimista mediebal eislámico Jabir ibn Hayyan, ye ua análeze prolongada de trabalhos d'alquimia atribuídos la Apolónio (eiqui chamado "Balinas") (ber, por eisemplo, Haq, que fornece ua traduçon pa l'anglés de mui de l cuntenido de l "Libro de Piedras").

Debido l'alguas semelhanças de sue biografie cula de Jasus, Apolónio fui, ne ls seclos seguintes, atacado puls Padres de la Eigreija sendo cunsidrado zde un ampuostor até un personaige satánico. Mas houbo tamien quien l saltou cumparando-lo als grandes magos de l passado, cumo Moisés i Zoroastro.

Apolónio faleciu an Éfeso, cerca de 100 d.C.

Bibliografie eiditar

Ligaçones sternas eiditar

  • 'Apollonius of Tyana' ( an anglés) , explora o sábio de Tiana como o modelo do qual o mítico São Paulo foi derivado.
  •  Apollonius ( an anglés) , capítulo da obra Occultists and Mystics of All Ages, publicada no início do século XX. 
  • Apollonius of Tyana ( an anglés) , em www.livius.org 
  • Life of Apollonius of Tyana de Filóstrato ( an anglés) , em www.livius.org