Amara Sinha, ó Amarasimha (an támil: അമരസിംഹൻ; ca. 375) fui un gramático sánscrito i poeta, de cuja stória pessonal quaije nada ye coincido. Diç-se tener sido "ua de las nuobe piedras preciosas qu'adornában l trono de Bikranāditya", i d'acuordo cul testemunho de Xuanzang, este ye l Chandraguta II que floresceu por buolta de l'anho 375.

Amara parece tener sido budista, i la maiorie de sues obras fui çtruída, cun sceçon de l famoso Amara-Kosha (Tesouro de Amara), un bocabulairo de raízes an sánscrito, an trés libros, i, antoce, a las bezes chamado de Trikanda ó l "Tripartite". Ye tamien coincido cumo "Namalinganushasana".

Cuntén 10.000 palabras, i ye ourganizado, cumo outras obras de sue classe, an métricas, para auxeliar na memorizaçon. L purmeiro capítulo de l Kosha fui ampresso an Roma, ne l'alfabeto támil an 1798. Ua eidiçon de l'obra cumpleta, cun notas an anglés i un índice por Heinry Thomas Colebroke, fui publicado an Serampore an 1808. L testo an sánscrito fui ampresso an Calcutá an 1831. La traduçon francesa por La. L. La. Loiseleur-Çlongchamps fui publicada an Paris an 1839. B. Lewis Rice cumpilou la berson canaresa del i sue quarta eidiçon fui ampressa an 1927, que cuntén trés khandas i 25 sargas.

Ligaçones sternas eiditar