Alegria (Rio Grande do Sul)

{{{Cidade}}}
[[Fexeiro:{{{Eimaige}}}|300px]]
{{{Eimaige_legenda}}}
[[Fexeiro:{{{Brason}}}|125px]] [[Fexeiro:{{{Bandeira}}}|125px]]
Ounidade Federatiba [[{{{Stado}}}]]
Superfice {{{Superfice}}}
Populaçon {{{Populaçon}}} ({{{Anho_populaçon}}})
Densidade {{{Densidade}}}
[[Fexeiro:{{{Mapa}}}|270px]]
Cordenadas geográficas [{{{Cordenadas}}}]

Alegrie ye un munecípio brasileiro de l stado de l Riu Grande de l Sul.

Stória eiditar

La lei estadual mº 8502, de 31 de dezembre de 1987, çmembrou l'antigo çtrito de Alegrie pertencente al munecípio de Trés de Maio, criando l'agora munecípio de Alegrie que permaneciu durante dous anhos inda sendo admenistrado pul munecípio mai quando anton fui anstalado an 01 de janeiro de 1989 cula posse de l purmeiro prefeito José Álbaro Jost.[1]. Quedou custituído de dous çtritos: Alegrie i Sprito Santo.

La ária de tierras hoije pertencente al munecípio de Alegrie fui habitada puls índios de l Queixo Furado qu'inda ancontrában-se na region até la chegada de ls purmeiros colonizadores. Francisco Correa Taborda i sue mulhier Josefina de ls Reis Taborda, fúrun ls purmeiros moradores de to la ária qu'hoije cumprende ls munecípios de Anhacorá i Alegrie i coube a eilhes la tarefa de cebelizar ls índios. La ária de tierras qu'eilhes possuían era correspondente a 18 Km por 21 Km i stendia-se zde adonde queda atualmente la puonte de l Buricá an Anhacorá até para alhá de l Lageado Angeinho i l'outro lado de l riu Buricá an Alegrie. Ls animales de la region éran l cochino de l mato, l'anta, l tigre i podien ser bistos quaije que diariamente.

Passado mais un ataque de ls índios al acampamiento de l Sr. Francisco Correa Taborda an que sue mulhier fui grabemente ferida, l casal decidiu ir residir na region de Cruç Alta i debediu las tierras antre ls dous filhos: João Correa Taborda i Bicente Taborda. João Correa Taborda casou-se i siempre residiu adonde queda atualmente la fábrica de Raçones Nutrepampa na squina Rolin. Bicente Taborda residiu próssimo adonde mora l'atual prefeita de l Munecípio de Anhcorá Sra. Cledi Pires Sabariç. Casado a solo duoze dies, João Correa Taborda fui pa la Guerra de l Paraguai, quedando ausente de casa por dieç anhos.

Passado la bitória subre ls índios nun cumbate que durou bários dies an que la propiadade de Bicente Taborda fui atacada, sou armano João ourganizou l “ Beile de la Alegrie” para comemorar l'acuntecimiento, sendo qu'anton l local tenerie quedado coincido cumo Rincon de la Alegrie, i que mais tarde tenerie dado nome al atual munecípio de Alegrie.

Ls índios tenerie recebido ua ária an Coronados, hoije Munecípio de San Balério, adonde permanecírun solamente alguns, yá cebelizados. Segundo alguns relatos, por buolta de 1920 i 1940, fui surgindo l purmeiro núcleo de moradores atrabeç de a migraçon d'agricultores almanes benidos de la chamada Colónia Bielha de Montenegro i que se somórun als colonizadores poloneses ouriundos de Ijuí. Ls purmeiros colonizadores sofrírun mui ne ls purmeiros anhos, frente las deficuldades anfrentadas. La purmeira preocupaçon era custruir sues casas que éran feitas de “palo roliço” cun piso de suolo batido, cubiertas einicialmente de capin i mais tarde de tabuinhas. Nun eisistian stradas, solo picadas na mata. Al chegáren ls çcentes d'eimigrantes ancontrórun poucas pessonas de la mesma ourige. L çmatamiento fui feito cun machado, fouce i serrote. Mais tarde, la madeira era serrada manualmente i aprobeitada pa la custruçon de casas. Ua parte era aprobeitada para fabricar drumentes, tramas i palanques, bendidos para Ijuí, Catuípe i Santo Ángelo.

Na atual Alegrie na época de la chegada de ls quelonos çcendentes d'ouropeus, morában an sue maiorie caboclos. Antre ls purmeiros moradores de la region hoije acupada puls munecípios de Anhacorá i Alegrie, stában l scribon Percibal Becker, Francisco Rolin de Moura, Eduardo Aidman, Ceslau Sawitzki, José Seconi, Alberto Prauchner, Alberto Stadler, João Leffler, Fernando Kunkel, Augusto Kumkel, Emílio Ratzlaff i outros. Faustino Biana de la Rosa, Pedro Biana de la Rosa, i Santino Toledo residian adonde hoije ye l'atual sede de l Munecípio. Stában eiqui tamien ls Senhores Chico Pristes, Pedro Freitas, Brasil Freitas, Gustabo Ritç, Casemiro Marteni, Casimiro Kotchewiski, Lauriano Bueno, Joaquin Bento, Brizo Padilha, Nicolau Johann, Osório Rieiro, Paulo Laichter, Salbador Ferreira, Germano Faifa, José Lemainski, Leopoldo Heick, Germano Ribel, José Matikoski, Gustabo Grupp i outros.

Pula lei municipal mº 7, de 22 d'outubre de 1959, subordinado al munecípio de Trés de Maio, fui criado l Çtrito Rincon de la Alegrie, cuja chamaçon altarada pula lei stadual 8502 de 31 de dezembre de 1987, passou cumo munecípio a ser chamado simplesmente de Alegrie[2].

Queda a ua latitude 27º49'58" sul i a ua longitude 54º03'41" oeste, stando a ua altitude de 383 metros.

Ten ua ária de 175,28 Km² i sue populaçon stimada an 2013 era de 4 244 habitantes.

Política eiditar

An purmeiro de Janeiro de 1989, assumiu l cargo l purmeiro Prefeito Municipal de Alegrie l Bacharel an Admenistraçon de Ampresa, José Álbaro Jost, tenendo cumo bice-prefeito l Sr. Balduino Dockorn, bencedores de l purmeiro pleito eileitoral de l nuobo munecípio, an cuja eileiçon anfrentórun-se dous ex-colegas d'aula: Ls Srs. José Álbaro Jost i Jorge Lemanski. L'antigo MDB siempre habie sido l partido manjoritairo ne l'antigo çtrito de Alegrie, mas fui derrotado por ua spressiba defrença de quaije 500 botos pula ounion de l'anton PDS i de l'anton recén fundado partido de l PDT. L candidato la bice de Jorge Lemanski fui l'anton comerciante de Sprito Santo, Sadi Koper.

Na segunda eileiçon municipal an Alegrie anfrentórun-se l Sr. Balduino Dockorn (PDT), bice-prefeito na purmeira geston i l Cerjano-dentista Orlando Banin Trage (PDS). Fui ua eileiçon mui çputada, sendo que l'eileito fizo 0,9% de botos la mais, naqueilha eileiçon este percentual correspondiu a solo 63 botos. De la stória recente de Alegrie fui a menor defrença que yá eisistiu, sendo que cun 70% de ls botos apurados l'eileiçon staba ampatada. Ls candidatos la bice-prefeito fúrun ls srs. Anildo Mattner i Sadi Koper, tenendo l radadeiro sido l'eileito.

Na terceira eileiçon benceu outra beç l'ex-prefeito José Álbaro Jost cun ua defrença de quaije 500 botos subre l candidato de l PMDB, l'angenheiro agrónomo, Baldir Pedro Zonin.

Cul adbento de la re-eileiçon, ne l quarto pleito eileitoral de l munecípio de Alegrie, fui re-eileito cun ampla maiorie pa l cargo de prefeito municipal outra beç José Álbaro Jost que cuncorreu culs candidatos de l PMDB l'agricultor Irineu Wisneski tenendo cumo candidato la bice l Prof. Baldir Natal Rochinheski i l canditado de l PT, Porsor Paulo Heirmes tenendo cumo candidato la bice l'agricultor Oulíbio Reidel.

Ne l quinto pleito eileitoral fui eileito prefeito l Cerjano-dentista Idalcir Luiç Santi, tenendo cumo bice-prefeito l Sr. João de Almeida Teixeira qu'habie yá acupado l mesmo cargo durante l segundo mandato de José Álbaro Jost. Desta beç l candidato de las ouposiçones fui l'adbogado Dr. Juareç António de la silba.

Na sesta eileiçon de l munecípio de Alegrie, ls partidos políticos outórun por rializar un cunsenso, tenendo sido re-eileito pa l cargo de prefeito Idalcir Luiç Santi, juntamente cul Bice-prefeito Irineu Wisneski. Tamien houbo cunsenso pa l'eileiçon de la cámara de bereadores.

Pa l'atual mandado fui eileito l Sr. Renato Francisco Teixeira, tenendo cumo bice-prefeito l cergento Eilias Cabalheni que cuncorrírun contra l'ex-prefeito José Álbaro Jost i l'ex-bereador Carlos Norberto Filipin, sendo que la defrença fui de 298 botos[3].

La Praça Arnoldo Guilherme Jost eiditar

La praça central de Alegrie traç ua curjidade stórica. L monumiento d'houmenaige al cidadano que dá nome la praça traç junto a las anscriçones, ua face bazada an bronze. Trata-se dun antressante trabalho de moldaige rializado horas passado la muorte de Arnoldo Guilherme Jost pul purmeiro cerjano-dentista a residir an Alegrie, Orlando Banin Trage, auxeliado pul filho mais moço de l falecido, Paulo Jost, anton studante d'odontologie an Pelotas . Passado la retirada de l molde, fui rializada la scultura (abiertura de ls uolhos) de l modelo que serbiu para fazer la forma i l bazamiento de l bronze, trabalho este rializado nua metalúrgica de Pelotas. Antoce, la peça resultante, sposta na praça ye mui fiel ne ls detalhes i nas dimensones de l rostro de l'houmenageado, podendo-se afirmar que ye tamanho natural. Trata-se de fato dua máscara mortuária, an que fui rializado un trabalho de scultura solo na region de ls uolhos. Giralmente las státuas i ls monumientos son resultado de trabalho de scultura. Este resultou dun trabalho de moldaige facial pós-morten, resultando dende un fato mais ralo i antressante.

Refréncias

  1. [http:// http://mirandoalegria.blogspot .com/2014_03_01_archibe.html «mirandoalegria»] Cunsulte valor |url= (ajuda). Cunsultado an 18 de márcio de 2014 
  2. http://biblioteca.ibge.gob.br/bisualizacao/dtbs/riograndedosul/alegrie.pdf[lhigaçon einatiba]. Besitado em15/03/2014 ás 15 horas.
  3. [http:// http://mirandoalegria.blogspot .com/2014_03_01_archibe.html «mirandoalegria»] Cunsulte valor |url= (ajuda). Cunsultado an 18 de márcio de 2014 

Ber tamien eiditar

Ligaçones sternas eiditar

Modelo:Mesorregion de l Noroiste Riu-Grandense

Modelo:Rabisco-munecípiosbr/Riu Grande de l Sul

 
L Commons ten ua catadorie cun eimaiges i outros fexeiros subre Alegria (Rio Grande do Sul)