Alcifron
Alcifron (an griego antigo: Ἀλκίφρων) fui un sofista griego, i ls mais eiminente antre ls eipistológrafos griegos. Nun se sabe al cierto subre sue bida ó período de la stória an que bibeu.
Trabalhos
eiditarSob l nome de Alcifron eisisten 116 cartas ficionales, reunidas an trés libros, cujo oubjetibo ye fornecer curjidosos detalhes a respeito de ls questumes de sue época i atribuídas la pessonas de todas las cundiçones. Las classes de pessonas que Alcifron scolheu para este fin son las de pescadores, de giente de l campo, pessonas cuntratadas para adbertir ls ricos (parasitas), i heitaerae ó cortesanas atenienses. Todas eilhas feitas para spressar sous sentimientos na lenguaige mais graciosa i eilegante, mesmo quando ls assuntos son de l tipo baixo ó ousceno. Ls personaiges son, de cierta forma colocados arriba de l sou padron quemun, sin nanhue grande biolaçon de la berdade de la rialidade.
La forma dessas cartas ye dua rala beleza, i la lenguaige ye l puro dialeto ático, cumo era falado ne ls melhores momientos de las cumbersas fameliares, mas requintado an Atenas. La cidade de la qual las cartas son datadas ye, cun poucas sceçones, Atenas i sous alredores; i de l tiempo, adonde quier que seia percetible, ye l período passado l reinado de Alexandre, l Grande. La nuoba comédia ática era la percipal fuonte de la qual l'outor deribou sue anformaçon a respeito de ls personaiges i questumes que çcribe, i por esso estas cartas cunténen anformaçones mui baliosas subre la bida pribada de ls atenienses daquele período.
Ten-se dezido que Alcifron fui un eimitador de Luciano; mas para alhá de l stilo, i, an alguns causos, l'assunto percipal, nun hai nanhue semelhança antre ls dous scritores: l sprito cul qual ls dous tratan sous assuntos ye totalmente defrente. Ambos deribórun sous materiales de las mesmas fuontes, i ne l stilo, ambos bisórun la maior perfeiçon de l genuíno griego ático. L'erudito clássico, Stephan Bergler ouserbou que Alcifron queda na mesma relaçon cun Menandro, assi cumo Luciano stá para Aristófanes.
Data
eiditarAlguns críticos mais antigos l colocan, sin qualquiera rezon plausible, ne l seclo V a.C.. L'erudito clássico, Stephan Bergler, i outros que l seguiran, situan Alcifron ne l período antre Luciano i Aristéneto, ó seia, antre 170 i 350, anquanto outros inda atribuen-le ua data inda mais cedo de l que l tiempo de Luciano. La única circunstáncia que sugere algo an relaçon a la sue eidade, ye l fato de que, antre las cartas de Aristéneto, hai dues antre Luciano i Alcifron. Ua beç que Aristéneto nun fui culpado de qualquiera grande amprecison stórica, podemos seguramente anferir que Alcifron fui un cuntemporáneo de Luciano, ua anferéncia que nun ye ancumpatible cula oupenion, se berdadeira ó falsa, de que Alcifron eimitou Luciano.
Eidiçones
eiditarLa purmeira eidiçon de las cartas de Alcifron ye la de l'eiditor eitaliano Aldo Manúcio, an sue coleçon de ls Eipistológrafos Griegos, Beneza, 1499. Esta eidiçon, inda assi, cuntén solo las cartas que, nas eidiçones mais modernas, custituen ls dous purmeiros libros. Setenta i dues nuobas cartas fúrun adicionadas a partir dun manuscrito de Biena i un de l Baticano por Stephan Bergler, an sue eidiçon (Leipzig, 1715) cun notas i ua traduçon an latin. Estas setenta i dues eipístolas custituen l terceiro libro na eidiçon de Bergler. J. La. Wagner, an sue eidiçon (Leipzig, 1798, 2 belumes), culas notas de Bergler), acrecientou dues nuobas cartas anteiras i fragmientos d'outras cinco. Ua longa carta, qu'até l seclo XIX nun habie sido publicada an sue totalidade an anglés, eisiste an bários manuscritos de Paris.
- Editio princeps, Aldo Manúcio, (44 letras) (1499)
- Stephan Bergler (1715)
- Tradução inglesa por Monro e Beloe (1791)
- E. E. Seiler (1856)
- Rudolf Hercher (1873)
- Sociedade Ateniense 1896
- Schepers (1905).
- Modelo:Britannica1911domínio públicoModelo:Britannica1911
Modelo:Wikisource1911Enc Citation- Este artigo incorpora texto em domínio público do Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology por William Smith (1870).
Lhigaçones sternas
eiditaran anglés) no Internet Archive
an anglés) Alciphron, Literally and Completely Translated From the Greek, with Introduction and Notes, Atenas: Privately Printed for the Athenian Society; 1896; pp. v-xvii.