Tito de Alencar Lima

Frei Tito de Alencar Lima, OP, (Fortaleza, 14 de setembre de 1945Cumbento Sainte-Marie de La Tourette, Ébeux, Fráncia, 10 d'agosto de 1974) fui un frade católico brasileiro.

Frei Tito

Biografie eiditar

Naciu an Fortaleza i studou ne l Liceu de l Ceará. Assumiu la direçon de la Mocidade Studantil Católica an 1963 i fui morar an Recife. Angressou ne l nobiciado de ls domenicanos an Guapo Hourizonte an 1966 i fizo la profisson de ls botos ne l'anho seguinte, mudando-se anton para San Paulo para studar Filosofie na Ounibersidade de San Paulo.[1] An outubre de 1968, Frei Tito fui preso por participar dun cungresso clandestino de la Ounion Nacional de ls Studantes an Ibiúna. Fui fichado pula polícia i tornou-se albo de perseguiçon de la represson melitar.

Ne l die 4 de nobembre de 1969, fui preso juntamente cun outros domenicanos pul Delegado Fleury, de l DOPS. Durante cerca de trinta dies, sofriu torturas nas dependéncias deste uorgon, d'adonde fui liebado pa l Presídio Tiradentes.

Las torturas eiditar

Ne l'ampeço de 1970, Frei Tito fui torturado ne ls porones de la chamada “Ouparaçon Bandeirantes”. Na prison, el screbiu subre la sue tortura i l decumiento correu pul mundo i se trasformou an simblo de luita puls dreitos houmanos. An 1971 fui deportado pa l Chile i, sob l'amenaça d'outra beç ser preso, fugiu pa la Eitália. An Roma, nun ancuontrou apoio de la Eigreija Católica, por ser cunsidrado un “frade terrorista”.[sin fuontes?] De Roma fui para Paris, adonde recebiu apoio de ls domenicanos.

Traumatizado pula tortura que sofriu, Frei Tito submetiu-se a un tratamiento psiquiátrico. Sou stado era anstable, bibendo ua agoniada altarnáncia antre prison i libardade delantre de l passado.

Ua beç, an pánico, recusou-se a antrar ne l cumbento i ls frades chamórun l frei Xabier Plassat. Al ancontrar Tito, ne l meio de la chuba, assustado i scondido atrás dua arble, dezie que Fleury nun l deixaba antrar ne l cumbento. Xabier anton pediu la Tito para tomar café cula "outorizaçon de Fleury" (segundo la bison de Tito). Al antrar ne l carro, Xabier pediu para Tito asperar ne l carro anquanto buscaba alguns agasalhos. Quando Xabier boltou pa l beiclo, Tito staba fura de l carro (scondido na mesma arble) i assustado, cumo se Fleury tubisse entrado ne l'outomoble.

La fin eiditar

Ne l die 10 d'agosto de 1974, un morador de ls alredores de Lyon, ancuontrou l cuorpo de Frei Tito, suspenso por ua cuorda. La causa de la muorte – suspeita de suicídio – tornou-se un enigma.

Fui anterrado ne l semitério domenicano Sainte Marie de La Tourette, an Ébeux. An 25 de márcio de 1983, l cuorpo de Frei Tito chegou al Brasil.[2] Antes de chegar la Fortaleza, passou por San Paulo, adonde fui rializada ua celebraçon litúrgica an mimória de ls muortos pula ditadura de 1964: l própio Frei Tito i Alexandre Bannuchi. Cercado por bispos i numeroso grupo de sacerdotes, Don Paulo Eibaristo Arnes repudiou la tragédia de a tortura an missa de cuorpo persente acumpanhada por mais de quatro mil pessonas. A missa fui celebrada an trajes burmeilhos, trajes ousados an celebraçones de ls márteres.

L'agenda eiditar

Poucos dies antes de morrer, Frei Tito screbiu na sue agenda:

San nuites de siléncio
Bozes que claman nun spácio anfenito
Un siléncio de l'home i un siléncio de Dius.


Ber tamien eiditar

Refréncias

  1. «Biografie de Frei Tito». Cunsultado an 4 de dezembre de 2009 
  2. «10 d'agosto de 2012: 38 anhos sin Frei Tito». Adital. Cunsultado an 10 d'agosto de 2012  Cunsulte data an: |cunsultadata= (ajuda)

Ligaçones sternas eiditar