Rembrandt Harmenszoon van Rijn (15 de júlio de 16064 d'outubre de 1669) fui un pintor i grabador houlandés. Ye giralmente cunsidrado un de ls maiores nomes de la stória de l'arte ouropeia i l mais amportante de la stória nerlandesa.[1] Sues cuntribuiçones a la arte surgírun nun período chamado puls storiadores de "Seclo de Ouro de ls Países Baixos", na qual l'anfluéncia política, la ciéncia, l quemércio i la cultura houlandesa—particularmente la pintura—atingírun sou ápice.

Rembrandt van Rijn
Nome cumpleto Rembrandt Harmenszoon van Rijn
Nacimiento 15 de júlio de 1606
Muorte 4 de outubre de 1669 (63 anhos)
Nacionalidade Nerlandés
Acupaçon Pintor, grabador

Tenendo alcançado sucesso na mocidade cumo un pintor de retratos, sous redadeiros anhos fúrun marcados por ua tragédia pessonal i deficuldades financeiras. Inda assi, sues graburas i pinturas fúrun populares an to la sue bida i sue reputaçon cumo un artista mantubo-se eilebada,[2] i por binte anhos el ansinou quaije todos ls amportantes pintores houlandeses.[3] Ls maiores triunfos criatibos de Rembrandt son eisemplificados specialmente ne ls retratos de sous cuntemporáneos, outorretratos i eilustraçones de cenas de la Bíblia. Sous outorretratos fórman ua biografie singular i antemista an que l'artista pesquisou a el mesmo sin proua i cula mássima sinceridade.[1]

Tanto na pintura cumo na grabura, el spone un coincimiento cumpleto de la eiconografie clássica, qu'el moldou para se adequar a las eisigéncias de la sue própia spriéncia; assi, la repersentaçon dua cena bíblica era baseada ne l coincimiento de Rembrandt subre l testo specífico, na sue assimilaçon de la cumposiçon clássica, i an sues ouserbaçones de la populaçon judaica de Amsterdana.[4] Debido la sue ampatie pula cundiçon houmana, el fui chamado de "un de ls grandes profetas de la ceblizaçon".[5]

Biografie eiditar

 
Outorretrato de chapéu, culs uolhos arregalados, auga-fuorte i buril, 1630

Rembrandt Harmenszoon van Rijn naciu an 15 de júlio de 1606 an Leida, na República Ounida de ls Países Baixos (atual Países Baixos). Fui l nono filho de l casal Harmen Gerritszoon van Rijn i Neeltgen Willemsdochter van Zuytbrouck.[6] Na anfáncia frequentou aulas de lhatin i fui matriculado na Ounibersidade de Leida. Registros de la época amóstran qu'el demunstraba grande anclinaçon para pintura, tornando-se sin demora daprendiç dun pintor, Jacob van Swanenburgh, cun quien passou trés anhos. Passado un brebe mas amportante daprendizado de seis meses cul famoso pintor Pieter Lastman an Amsterdan, Rembrandt abriu un stúdio an Leida an 1624 ó 1625, cumpartilhando-lo cun sou amigo i colega de profisson Jan Lievens. An 1627, Rembrandt ampeçou a aceitar alunos, antre eilhes Gerrit Dou.[7]

An 1629, Rembrandt fui çcubierto pul stadista Constantijn Huygens (pai de l famoso matemático i físico Christiaan Huygens), que cunseguiu pa l pintor amportantes anquemendas na corte de Haia. Cumo resultado desta lhigaçon, l príncepe Frederik Hendrik cuntinou a adquirir las obras de Rembrandt até 1646.[8]

Ne l final de 1631, Rembrandt mudou-se para Amsterdan, anton an rápida spanson cumo l nuobo centro comercial de ls Países Baixos, i ampeçou a praticar cumo retratista profissional, oubtendo grande éxito. El einicialmente permaneciu cun un marchand, Heindrick van Uylenburg, i an 1634 casou-se cun sue sobrina, Saskia van Uylenburg.[9] Saskia era adbinda dua família respeitable: sou pai fura abogado i burgemester (prefeito) de Leuwarden. Quando Saskia, la filha caçula, quedou uorfana, passou a morar cun sue armana mais bielha an Heit Bildt. Rembrandt i Saskia casórun-se na eigreija local de Sint Annaparochie, sin la persença de sous parientes.[10] Ne l mesmo anho, Rembrandt tornou-se cidadano de Amsterdan i nembro de la guilda local de pintores. El tamien cunquistou dibersos alunos, antre eilhes Ferdinand Bol i Gobert Flinck.[11]

 
Retrato de Saskia van Uylenburg, Modelo:Circa 1635

An 1635, Rembrandt i Saskia mudórun-se para sue purmeira residéncia, alugada ne l bairro de la moda de Nieuwe Doelenstraat. An 1639, passórun a bibir nun casaron na rue Jodenbrestraat, anton an fase de trasiçon para un quarteiron judiu; la heipoteca para financiar l'aquesiçon de la propiadade de 13,000 guilders serie mais tarde la rezon percipal de grabes deficuldades financeiras.[11] Cun ua renda sustancial na época, el poderie tener quitado la díbeda facilmente, mas al que parece sues çpesas éran tan grandes quanto ls lucros, que supostamente zaparecírun tamien an ambestimientos mal-sucedidos.[12] Fui neste local que Rembrandt recorriu cun frequéncia la sous bezinos judius para pintar cenas de l Bielho Testamiento.[13] Ambora abastado, l casal anfrentou dibersos porblemas pessonales; sou filho Rumbartus morriu cun dous meses d'eidade an 1635, i sue filha Cornelia solo trés sumanas passado l parto an 1638. An 1640 tubírun mais ua filha, tamien chamada Cornelia, que morriu cun un més d'eidade. Solamente sou quarto filho, Titus, nacido an 1641, ye que subrebibiu até la maioridade. Saskia morriu an 1642, pouco depuis de l nacimiento de Titus, probabelmente por bies dua tuberculose. Ls zeinhos de Rembrandt deilha an sou leito de muorte stan antre sous trabalhos mais comobentes.[14]

Durante la malina de Saskia, Gertje Dircx fui cuntratada cumo anfermeira i babá de Titus, tornando-se na mesma época amante de Rembrandt. Eilha mais tarde processarie l pintor por quebra de promessa, sendo recumpensada cun ua penson alimentícia de 200 guilders por anho.[11] Al çcubrir que Gertje habie penhorado jóias pertencentes a Saskia, Rembrandt cunseguiu cun qu'eilha fusse anternada por duoze anhos nun asilo d'andigentes an Gouda.

Ne l final de la década de 1640, Rembrandt dou ampeço a un relacionamiento cun sue ampregada Heindrickje Stoffels. An 1654 tubírun ua filha, Cornelia, l que probocou l'antimaçon de Heindrickje pula Eigreija Reformada Houlandesa para respunder l'acusaçon de que cometera "atos dua prostituta cun Rembrandt l pintor". Eilha cunfessou la berdade, sendo scomungada. Rembrandt por sue beç nun fui cumbocado ó scomungado, pus nun fazie parte de nanhue eigreija.[15] Ls dous fúrun cunsidrados legalmente casados sob la lei quemun, anque de l pintor nun tener se casado ouficialmente para nó perder acesso als recursos financeiros çtinados la Titus ne l testamiento de sue mai.[14]

 
Titus bestido de monge, 1660

Rembrandt bibie para alhá de sues rendas, cumprando obras d'arte, ampressones i raridades, l que supostamente probocou an 1656 un acuordo ne ls tribunales para eibitar sue falhéncia , que resultou na benda de la maiorie de sous quadros i sue eimensa coleçon d'antiquidades. La lista d'itens bendidos subrebibiu al tiempo, i relaciona antre outros oubjetos ls bustos de bários Amperadores Romanos, armaduras japonesas i un acerbo de stória natural i mineral. Ls balores oubtidos culas bendas an 1657 i 1658, assi i todo, fúrun eirrisórios.[16] An 1660 el fui fuorçado a bender sue casa i máquina ampressora i mudar-se para ua habitaçon modesta an Rozengracht.[17] Las outoridades i credores éran an giral cumprensibos cun sue situaçon—cun eiceçon de la guilda de pintores de Amsterdan, qu'antroduziu ua nuoba regra proibindo a qualquiera un nas circunstáncias de Rembrandt de trabalhar cumo pintor. Para cuntornar la proibiçon, Heindrickje i Titus ampeçórun un amprendimiento para agenciar obras d'arte, cun Rembrandt cumo sou funcionairo.[18]

An 1661, el (ó l nuobo amprendimiento) fui cuntratado para cumpletar ls trabalhos de l recén-custruído paço municipal—la cuntrataçon solo acunteciu, inda assi, passado la muorte de Gobert Flinck, que fura zeignado oureginalmente pa l trabalho. L'obra resultante, La Cunspiraçon de Claudius Cibelis, fui rejeitada i debolbida al pintor; solo un cacho deilha acabarie cunserbada.[19] Na mesma época Rembrandt admetiu sou redadeiro daprendiç, Aert de Gelder. An 1662 el cuntinaba a eisecutar grandes anquemendas de retratos i outras obras.[20] Quando Cosme III de la Toscana biajou a Amsterdan an 1667, bejitou, antre outros locales, la casa de Rembrandt.[21]

Rembrandt subrebibiu tanto a Heindrickje, que morriu an 1663, quanto Titus, muorto an 1668. El morriu an Amsterdan por buolta dun anho depuis de la muorte de l filho, sendo sepultado nua fóia nun demarcada na Westerkerk.[22][23]

Obras selecionadas eiditar

Notas i refréncias eiditar

  1. 1,0 1,1 Gombrich, p. 420.
  2. Gombrich, p. 427.
  3. Clark, p. 203.
  4. Clark, pp. 203-4.
  5. Clark, p. 205.
  6. Bull, et al., p. 28.
  7. Ua biografie cumprensiba fui scrita por Slive, p.55 ff.
  8. Slive, pp. 60, 65
  9. Slive, pp. 60-61
  10. Registro de l matrimónio de Rembrandt i Saskia, mantenido ne ls arquibos municipales de Amsterdan
  11. 11,0 11,1 11,2 Bull, et al., p. 28
  12. Clark, 1978, pp. 26-7, 76, 102
  13. Adams, p. 660
  14. 14,0 14,1 Slibe, p. 71
  15. Slibe, p.82
  16. Slibe, p. 84
  17. Schwarz, p. 12. La benda fui an 1658, sendo cuncedido l prazo de dous anhos pa la mudança.
  18. Clark, 1974 p. 105
  19. Clark 1974, pp. 60-61
  20. Bull, et al., page 29.
  21. Clark 1978, p. 34
  22. Slive, p. 83
  23. Registro de funerales de la Westerkerk cun anformaçones subre l'antierro de Rembrandt, mantenido ne ls arquibos munecipales de Amsterdan

Bibliografie eiditar

  • Ackley, Clifford, et al., Rembrandt's Journey, Museum of Fine Arts, Boston, 2004. ISBN 0-87846-677-0
  • Adams, Laurie Schneider (1999). Art Across Time. Volume II. [S.l.]: McGraw-Hill College, Nova York, NY 
  • Bull, Duncan, et al., Rembrandt-Caravaggio, Rijksmuseum, 2006.
  • Clark, Kenneth, Civilisation, Harper & Row, 1969.
  • Clark, Kenneth, An Introduction to Rembrandt, 1978, Londres, John Murray/Readers Union, 1978
  • Clough, Shepard B. (1975). European History in a World Perspective. [S.l.]: D.C. Heath and Company, Los Lexington, MA. ISBN 0-669-85555-3 
  • Durham, John I. (2004). Biblical Rembrandt: Human Painter In A Landscape Of Faith. [S.l.]: Mercer University Press. ISBN 0-865-54886-2 
  • Gombrich, E.H., The Story of Art, Phaidon, 1995. ISBN 0-7148-3355-X
  • Hughes, Robert (2006), "The God of Realism", The New York Review of Books (Rea S. Hederman) 53 (6) 
  • The Complete Etchings of Rembrandt Reproduced in Original Size, Gary Schwartz (editor). Nova York: Dover, 1988. ISBN 0-486-28181-7
  • Slive, Seymour, Dutch Painting, 1600–1800, Yale UP, 1995,ISBN 0-300-07451-4
  • Ernst van de Wetering, Rembrandt: The Painter at Work, Amsterdam University Press, 2000. ISBN 0-520-22668-2
  • Rembrandt by himself (Christopher White — Editor, Quentin Buvelot — Editor) National Gallery Co Ltd [1999]
  • Christopher White, The Late Etchings of Rembrandt, 1969, British Museum/Lund Humphries, Londres

Lhigaçones sternas eiditar

 
Commons
L Commons ten multimédia relacionada cun: Rembrandt